Day 50 - 51: Fiorenzuola d’Arda - Medesano

(Nederlands verder naar beneden)

Day 50, 22 Aug: 23.1km, 32 degrees on arrival, sunny and very hot, almost no wind, occasional shade.

Fiorenzuola d'Arda - Fidenza

With another day of 38 degrees in the forecast, we get up at 5am. We pack and step out at 5.30. We were promised that the café around the corner would be open at 5.30 or so. And when we get there 2 minutes later, the lights are indeed on and someone is already sitting outside. The boss is behind the tap counting the previous day's money and a little later he is cleaning and tidying up. But in the meantime, the shop is open and we can order coffee and a croissant. What a service!

It is lovely walking for the first few hours though, when it is still cool, i.e. less than 28 degrees.

Like yesterday, our route runs in large detours parallel to / around the motorway between Piacenza and Rimini, the Via Emilia. Since we cannot walk on the busier motorways, our path winds through the countryside. This does make the distance more than one and a half times longer today than if we were to walk on this motorway.

The Via Emilia, officially the SS9, is an interesting road in that it largely follows the route of the Roman road of almost the same name, the Via Aemilia. In whole stretches, the road even lies on top of this old Roman road. It is now a 3-lane road both ways, over which traffic is racing in both ways. Next to it runs the railway line for the high-speed trains. And there also seems to be a train passing by there every 5-10 minutes, with a lot of noise.

We cross both these transport arteries twice today. The first time is near the village of Chiaravalle. We get here at 7:15 am and are pleasantly surprised to find a bar open. Time for our second cup of coffee.

There is also a Cistercian monastery here, founded in 1135-1136 by Bernard of Clairvaux. You may remember him from Day 7, when we arrived in Clairvaux and visited the first monastery founded by him there. Elly was smart enough to note that the name of this village Chiaravalle means "Clear Valley" in Italian, the same as Claire Vallée, or Clairvaux, in French.

Unfortunately, the sun was just behind the monastery and a photo of the front did not succeed. I do have a photo of the back, though.

From the information I was able to find, it seems there have been Cistercian monks at the monastery again since 1952, after a long absence. Less than 200m after this monastery, we cross the railway line and the motorway. A huge contrast in lifestyle between the two, and yet so close together.

We later pass another monastery, in Castione Marchesi. This monastery is originally from the year 1020. It is no longer in use. It was abandoned in 1980.

We arrive in Fidenza around 11am and first enjoy an iced tea. We can get into our room at noon, in a hotel this time. That gives us some time to visit the cathedral.

A special feature inside is that the altar is a lot higher than the rest of the church. You have to climb a flight of stairs.

The reason for this is probably the crypt that lies below the altar and dates from before the cathedral was built, from a church that stood on this spot before. The cathedral is from the 12th century and much on the inside is still original. The cathedral is dedicated to St Domninus, a martyr who was beheaded by order of Emperor Maximian in the year 394, in Fidenza. His remains were transferred to the cathedral in 1207 and lie in the crypt (For a photo, see the album). For more on Domninus, see https://en.m.wikipedia.org/wiki/Domninus_of_Fidenza.

We have a pleasant room in the hotel, with air-conditioning. That will be nice and cool sleeping again.

We are in Fidenza at a turning point on the route. Today was the last stage through the Po plain. Tomorrow we will climb some more. But we are also changing general direction. So far we have been going roughly south-east since we arrived in Italy. Tomorrow we turn south. Towards Rome!

The circle on the map is where we are, Fidenza. You can clearly see here that we are changing general direction.

Day 51, 25 Aug: 22.5km, 33 degrees on arrival, sunny, very hot

Fidenza - Medesano

We sleep well in our cool room. But the alarm goes off at 5am, as we want to be on the road by 5.30am. The hotel owner's mother was apparently on early duty, because she was downstairs by the door, ready to give us breakfast. When we said we wanted to be on the road as soon as possible because of the heat and would have breakfast on the way, she was a little disappointed. But since the temperature would rise by 2 degrees per hour later in the morning, we did not want to spend half an hour on breakfast while it was still somewhat cool outside now.

It was still dark when we left, but since we would still be walking through urban areas for the first 45 minutes, that was not too bad.

We also got the first hills in close-up a little later. It was so nice to see hills again after 9 days of walking in the Po plain.

After more than an hour, the sun came up and it was another beautiful morning.

Today's trail is also immediately varied again. We go through rolling hills, with a few steep climbs (max 150m). That takes some getting used to, especially later in the day when it gets pretty hot. But it's lovely to have views again, even if for now it's just some rolling fields and a house here and there (see photo album).

Today is hotter than yesterday, especially in terms of time. It cooled down less during the night and also started warming up earlier. This meant it was 29 degrees at 9 am, 31 at 10 am and 33 degrees at 11 am. Maximum temperature in Medesano today is 39 degrees. So this is the reason why we don't go to a café in a town where we are around 8.30 am, because the café is 300m off the route. And that's 4 min of walking, 15 min of drinking coffee and 4 min of walking back. That means arriving just under half an hour later and we don't want to risk that. We'll drink coffee when we get there.

At 11 o'clock we walk into Medesano. And we soon pass a café. There we stop for a coffee and an iced tea. We have discovered iced tea here. It's wonderfully refreshing. It has a fair amount of sugar in it, but somehow the body finds it pleasant after all that exertion and sweating. All that sugar doesn't make it very healthy, but I guess we use up the calories on the way.

We walk the last 500m to the hostel and are welcomed by a young Pakistani priest. He is studying the laws of the Catholic Church, in Rome. But he has a few months' holiday now and is helping out here for a while. He will go back to Rome soon and then in a few months, he will return to Pakistan. He tells us that the Catholic Church in Pakistan is very threatened. Among other things, churches and homes of Christians are being burned. And we had indeed heard about that. It is sad that people do such things to each other. We think he is brave to (want to) be a priest in such a situation.

At the hostel, we also meet the Frenchwoman again with her hiking buddy who arrived late in the evening at the pilgrim house in Garlasco (see day 43). They arrived here yesterday, but her buddy turned out to have suffered mild sunstroke yesterday. And they stayed here for another day. She has to return home tomorrow and will take the train at 7 am. Her hiking buddy will stay here for another day to recover and then continue on to Rome. He is an Italian who has lived in Belgium all his life.

There are two dormitories here. They are in one and we are in the other. Maybe people will join us. We will see.

Tomorrow is hopefully the last hot day. We only have to do 17 km, with one climb. And we'll sleep in a B&B that we can get into as early as 10 o'clock if all goes well. That should all work out!

/ Nederlands /

Dag 50, 22 aug: 23.1km, 32 graden bij aankomst, zonnig en erg heet, vrijwel geen wind, zo nu en dan schaduw.

Fiorenzuola d’Arda - Fidenza

Met alweer een dag van 38 graden in de verwachting, staan we om 5 uur op. We pakken in en stappen om half 6 naar buiten. Er was ons beloofd dat het café om de hoek om half 6 ongeveer open zou zijn. En als we daar aankomen 2 minuten later is het licht inderdaad aan en zit er al iemand buiten. De baas is achter de tap het geld van de vorige dag aan het tellen en even later is hij nog wat aan het opruimen en poetsen. Maar intussen is de winkel wel open en kunnen we koffie en een croissantje bestellen. Wat een service!

Het is wel heerlijk lopen de eerste paar uur, als het nog koel is, d.w.z. minder dan 28 graden.

Net als gisteren, loopt onze route in grote omwegen parallel aan / rondom de snelweg tussen Piacenza en Rimini, de Via Emilia. Omdat we niet over de drukkere autowegen kunnen lopen, kronkelt ons pad door het landschap. Daardoor wordt de afstand wel ruim anderhalf keer zo lang vandaag als wanneer we over deze autoweg zouden lopen.

De Via Emilia, officieel de SS9, is een interessante weg in die zin dat deze weg voor het overgrote deel het traject volgt van de Romeinse weg met bijna dezelfde naam, de Via Aemilia. De weg ligt in hele stukken zelfs bovenop deze oude Romeinse weg. Het is nu een 3-baans weg beide kanten op, waar het verkeer overheen raast. Ernaast loopt de spoorlijn voor de hoge snelheidstreinen. En daar lijkt ook wel elke 5-10 minuten een trein voorbij te komen, met veel lawaai.

We steken deze beide transportaderen 2 keer over vandaag. De eerste keer is vlak bij het dorpje Chiaravalle. We zijn hier om 7:15 uur en zijn blij verrast met een bar die open is. Tijd voor ons tweede kopje koffie.

Er is hier ook een Cisterciënzer klooster, in 1135-1136 gesticht door Bernard van Clairvaux. Je herinnert je hem misschien nog van dag 7, toen we in Clairvaux aankwamen en daar het eerste door hem gestichte klooster bezochten. Elly was zo slim om op te merken dat de naam van dit dorp Chiaravalle in het Italiaans “Heldere vallei” betekent, hetzelfde als Claire Vallée, of Clairvaux, in het Frans.

Helaas stond de zon net achter het klooster en lukte een foto van de voorkant niet. Ik heb wel een foto van de achterkant.

Van de informatie die ik heb kunnen vinden, lijkt het alsof er sinds 1952 weer Cisterciënzer monniken in het klooster zijn, na een lange afwezigheid. Nog geen 200m na dit klooster steken we de spoorlijn en de snelweg over. Een enorm contrast in leefwijze tussen deze twee, en toch zo dicht bij elkaar.

We komen later langs nog een klooster, in Castione Marchesi. Dit klooster is oorspronkelijk van het jaar 1020. Het is niet langer in gebruik. Het werd in 1980 verlaten.

We komen rond 11 uur in Fidenza aan en genieten eerst van een ijsthee. We kunnen om 12 uur onze kamer in, in een hotel dit keer. Dat geeft ons nog mooi tijd om de kathedraal te bezoeken.

Bijzonder binnen is dat het altaar een stuk hoger ligt dan de rest van de kerk. Je moet een trap op.

De reden hiervoor is waarschijnlijk de crypt die onder het altaar ligt en dateert van voor de bouw van de kathedraal, nog van een kerk die daarvoor op deze plek stond. De kathedraal is van de 12e eeuw en veel aan de binnenkant is nog oorspronkelijk. De kathedraal is gewijd aan de heilige Domninus, een martelaar die in het jaar 394 in opdracht van keizer Maximian onthoofd werd, in Fidenza. Zijn stoffelijke resten werden in 1207 naar de kathedraal overgebracht en liggen in de crypt (Voor een foto zie het album). Voor meer over Domninus, zie https://en.m.wikipedia.org/wiki/Domninus_of_Fidenza.

We hebben een mooie kamer in het hotel, met air-conditioning. Dat wordt weer lekker koel slapen.

We zitten in Fidenza op een keerpunt op de route. Vandaag was de laatste etappe door de Po vlakte. Morgen gaan we weer wat klimmen. Maar we veranderen ook van algemene richting. We gingen tot nu toe grofweg zuid-oost sinds we in Italië zijn. Morgen keren we om naar zuid. Richting Rome!

Het rondje op de kaart is waar we zijn, Fidenza. Je kunt hier goed zien dat we van algemene richting veranderen.

Dag 51, 25 aug: 22.5km, 33 graden bij aankomst, zonnig, zeer heet

Fidenza - Medesano

We slapen lekker in onze gekoelde kamer. Maar de wekker gaat wel om 5 uur, want we willen om half 6 op pad zijn. De moeder van de hoteleigenaar had blijkbaar vroege dienst, want zij stond beneden bij de deur, klaar om ons ontbijt te geven. Toen wij zeiden dat we zo snel mogelijk op pad wilden zijn vanwege de hitte en onderweg zouden ontbijten was ze een beetje teleurgesteld. Maar omdat de temperatuur later op de ochtend met 2 graden per uur zou stijgen, wilden we toch niet een half uur aan ontbijt besteden terwijl het nu buiten nog enigszins koel was.

Het was nog donker toen we vertrokken, maar omdat we de eerste 45 minuten nog door stedelijk gebied zouden lopen, was dat niet zo erg.

We kregen even later ook de eerste heuvels in close-up. Het was zo fijn om weer heuvels te zien na 9 dagen in de Po vlakte te hebben gelopen.

Na ruim een uur kwam de zon op en het was weer een mooie ochtend.

Het pad van vandaag is ook meteen weer erg afwisselend. We gaan door glooiende heuvels, met een paar stevige klimmetjes (max 150m). Dat is wel even weer wennen, vooral verder op de dag als het behoorlijk heet wordt. Maar het is heerlijk om weer uitzichten te hebben, zelfs al is het voorlopig alleen nog maar wat glooiende velden en hier en daar een huis (zie foto album).

Vandaag is het heter dan gisteren, vooral in de tijd gezien. Het koelde ‘s nachts minder af en begon ook eerder al weer op te warmen. Dit betekende dat het om 9 uur al 29 graden is, om 10 uur 31 en om 11 uur al 33 graden. Maximum temperatuur in Medesano is vandaag 39 graden. Dit is dan ook de reden dat we zelfs niet naar een café gaan in een plaatsje waar we rond half 9 zijn, omdat het café 300m van de route af ligt. En dat is 4 min lopen, 15 min koffie drinken en 4 min terug lopen. Dat betekent een klein half uur later aankomen en dat willen we niet riskeren. We drinken wel koffie als we er zijn.

Om 11 uur lopen we Medesano binnen. En we komen al gauw langs een café. Daar stoppen we voor een koffie en een ijsthee. We hebben de ijsthee hier ontdekt. Het is heerlijk verfrissend. Er zit redelijk wat suiker in, maar op de een of andere manier vindt het lichaam dat wel aangenaam na al die inspanning en het zweten. Al die suiker maakt het niet zo heel gezond, maar wij maken denk ik de calorieën wel op.

We lopen de laatste 500m naar het hostel en worden ontvangen door een jonge Pakistaanse priester. Hij studeert in Rome de wetgeving van de katholieke kerk. Maar hij heeft nu een paar maanden vakantie en helpt hier een tijdje. Over een paar maanden gaat hij terug naar Pakistan. Hij vertelt ons dat de katholieke kerk in Pakistan erg bedreigd wordt. Er worden o.a. kerken en huizen van christenen verbrand. En daar hadden we inderdaad al wat van gehoord. Het is triest dat mensen elkaar zulke dingen aandoen. Wij vinden hem moedig om in zo’n situatie priester te (willen) zijn.

In het hostel komen we ook de Française weer tegen met haar wandelmaatje die ‘s avonds laat in het pelgrimshuis van Garlasco aankwamen (zie dag 43). Zij zijn hier gisteren al aangekomen, maar haar maatje bleek gisteren een lichte zonnesteek te hebben opgelopen. En ze zijn hier nog een dag gebleven. Zij moet morgen terug naar huis en neemt om 7 uur de trein. Haar wandelmaat blijft hier nog een dag om bij te komen en gaat dan verder op pad naar Rome. Hij is een Italiaan die al zijn hele leven in België woont.

Er zijn hier twee slaapzalen. Zij liggen op een en wij op de andere. Misschien komen er nog mensen bij. We zullen het zien.

Morgen is hopelijk de laatste hete dag. We hoeven maar 17 km, met één klim. En we slapen dan in een B&B waar we als het goed is al om 10 uur in kunnen. Dat moet allemaal lukken!

Day 48 - 49: Orio Litta - Fiorenzuola d’Arda

(English further down)

Dag 48, 22 aug: 23.1km, 33 graden, zonnig en erg heet, vrijwel geen wind en geen schaduw.

Orio Litta - Piacenza

Na een goede nachtrust, staan we om 5:30 uur op. Het Duitse stel, dat een verdieping onder ons slaapt, doet hetzelfde. We willen allebei om 6 uur vertrekken. Het is vandaag potentieel 27km met een verwachte temperatuur van max 38 graden, en we willen proberen uiterlijk om 13 uur binnen te zijn. We vertrekken zonder ontbijt, dat komt onderweg wel.

We beginnen met een stuk af te snijden. De route vandaag is een variant en loopt in principe over de rivierdijk van de Po. En dit is een afstand van 26km. Ons hostel ligt nog 5 km verderop. Dat zou het 31km maken. Het is een variant omdat de eigenlijke route de rivier de Po oversteekt met een veerboot. Maar nu al 2 jaar achter elkaar is het water in de Po zo laag, dat de veerboot niet kan varen. We hoorden gisteravond dat hij al sinds 1 aug niet meer vaart. De route via het veer is maar 23km, waarvan ook nog 4.4km met de veerboot is.

Door een stuk af te snijden maken we de variant ongeveer twee kilometer korter.

Om 6:40 uur komt de zon op. Dit geeft een mooi plaatje:

Aan het eind van de afsnijder komen we op de rivierdijk uit en deze volgen we vrijwel continu totdat we bij de brug over de Po komen na ruim 20km. Het is al vanaf een uur of 9 flink warm en er is helaas niet al te veel te zien. De Po zelf verstopt zich voortdurend achter bomen en de dijk is meestal vrij ver van de rivier zelf.

We lopen dus veel door en proberen wat te rusten als er toevallig een boom staat die schaduw geeft. We komen ook geen café tegen met koffie. We eten ons eigen ontbijt langs de kant van de weg, zonder koffie.

Terwijl het verkeer langs ons heen raast lopen we over de 881m lange brug over de Po

De brug is zo lang omdat er hier normaal een eiland ligt in het midden, waar dus de rivier aan beide kanten langs heen stroomt. Nu is een van deze takken helemaal droog en stroomt er alleen nog water door de andere tak. En die tak ziet er ook niet erg gezond uit. Het water stroomt nauwelijks en ziet er vuil uit.

Een 20 minuten later, om 11 uur, zitten we dan toch aan onze eerste koffie van vandaag, in Piacenza. Van daar is het nog 6km naar onze accommodatie. We vinden uit dat het ook mogelijk is om de bus te nemen vanaf het café en bij ons hostel uit te stappen. Dat doen we.

Het pelgrimshuis is helemaal zelfbediening. We bellen een telefoonnummer op de deur en deze meneer komt ons de sleutel brengen. Verder mogen we het dan helemaal zelf doen. Tot nu toe, 18 uur, zijn we nog de enige twee pelgrims. Lekker rustig.

Dag 49, 23 aug: 21.7km, 35 graden (bij aankomst), zonnig, erg heet, wat meer wind

Piacenza - Fiorenzuola d’Arda

Er is verder niemand meer bijgekomen gisteravond en ondanks de warmte slapen we allebei verrassend goed.

We hadden gisteren besloten dat we vanmorgen voor de eerste 5 km de bus zouden nemen. Dat was een stuk grotendeels over de weg, en nog steeds druk met verkeer. Dat maakte de afstand van vandaag een kleine 22km en we vonden dat beter, gezien de hitte. Omdat de bus pas om 6:50 uur ging zouden we er qua aankomsttijd niet al te veel mee opschieten, maar het zou toch beter vol te houden zijn. De verwachte maximum temperatuur in onze bestemming vandaag was 39 graden, rond een uur of 3 ‘s middags. Wij wilden er voor 12 uur zijn. Omdat de bus wat later kwam, konden we eerst nog ontbijten.

Dit is een belangrijk deel van onze dag, deze laatste en komende dagen: hoe zorgen we ervoor dat we binnen redelijke grenzen blijven qua temperatuur terwijl we aan het lopen zijn. De afstand beperken en vroeg vertrekken zijn de belangrijkste hulpmiddelen daarvoor. We hebben nog tot en met zaterdag deze zeer hoge temperaturen.

De tocht vandaag leverde verder geen hoogtepunten op. We zitten nog steeds in de Po vlakte, al konden we vandaag wel duidelijk weer bergen zien in de verte. En we zien geen rijstvelden meer :-).

We kamen niet veel dorpjes tegen vandaag. Het leek alsof de route er bijna met opzet net langs liep elke keer. Dat betekende wel dat we goed doorliepen, zonder koffie afleiding. We hadden gelukkig ook bij tijd en wijlen wat schaduw, ofwel van bomen of van gebouwen. En er stond ook een licht briesje, wat ook hielp om af te koelen.

Na 15 km kwamen we bij een plek waar we een rivier door zouden moeten waden. De routebeschrijving vermeldde “stapstenen”. Maar toen we daar aankwamen bleek weer hoe droog het hier is op dit moment. Hier ben ik op de stapstenen.

Aan beide kanten van deze oversteekplaats staat nog wel water, maar de rivier stroomt niet meer.

We waren om 11:45 uur bij onze slaapplek. Dit pelgrimshuis is van de plaatselijke parochie. We meldden ons op het kantoor en de persoon die verantwoordelijk is voor de pelgrims nam ons mee naar het huis waar we slapen. Maar we gingen eerst langs de kerk, waar hij ons uitlegde dat de stad genoemd is naar een Franse pelgrim, Fiorenzo (Florence), die in het begin van de zesde eeuw onderweg was naar Rome en ook door Fiorenzuola kwam. Daar was een jong meisje (nog een baby) net overleden en Fiorenzo bracht haar weer tot leven. Deze gebeurtenis is met een groot schilderij in beeld gebracht dat nu in de kerk hangt.

Na een korte bezichtiging van de kerk bracht onze gastheer ons naar onze accommodatie. We hebben een ruime kamer voor ons tweeën en zelfs een eigen badkamer. Dat laatste zie je niet veel in pelgrimshuizen. De kamer is wel heet, met de zon die er in komt.

Wat later op de middag komt er nog een Franse pelgrim binnen. Hij krijgt op een andere kamer een slaapplaats.

Overigens zijn er ook geleerden die van mening zijn dat de naam Fiorenzuola komt van het Latijns “Florentia”, wat “Voorspoedig” betekent.

We kunnen in het pelgrimshuis ook eten vanavond, maar dat slaan we af. Vooral ik, Gerard, heb heel erg zin in pizza. Dat zou het dus moeten worden vanavond.

/ English /

Day 48, 22 Aug: 23.1km, 33 degrees, sunny and very hot, almost no wind and no shade.

Orio Litta - Piacenza

After a good night's sleep, we get up at 5:30am. The German couple, sleeping one floor below us, does the same. We both want to leave at 6am. It is potentially 27km today with an expected temperature of max 38 degrees, and we want to try to be in by 1pm at the latest. We leave without breakfast, which will come on the way.

We start by cutting off a section. Today's route is a variant and basically runs along the Po river embankment. And this is a distance of 26km. Our hostel is another 5km away. That would make it 31km. It is a variant because the actual route crosses the River Po by ferry. But for 2 years in a row now, the water in the Po has been so low that the ferry cannot go. We heard last night that it has not been running since 1 Aug. The route via the ferry is only 23km, of which 4.4km is by ferry.

By cutting off a stretch, we make the variant about two kilometres shorter.

At 6:40 am, the sun rises. This makes for a nice picture:

At the end of the cut-off, we come to the river embankment and follow it almost continuously until we reach the bridge over the Po after more than 20km. It is already quite warm from around 9 o'clock and unfortunately there is not too much to see. The Po itself is constantly hiding behind trees and the embankment is mostly quite far from the river itself.

So we walk a lot and try to rest a bit if there happens to be a tree providing shade. We don't come across a café with coffee either. We eat our own breakfast by the roadside, without coffee.

As the traffic rushes past us, we walk across the 881m bridge over the River Po

The bridge is so long because there is normally an island here in the middle, so the river flows past it on both sides. Now one of these branches is completely dry and water only flows through the other branch. And that branch doesn't look very healthy either. The water barely flows and looks dirty.

About20 minutes later, at 11 o'clock, we are sitting down to our first coffee of the day, in Piacenza. From there it's another 6km to our accommodation. We find out that it is also possible to take the bus from the café and get off at our hostel. That is what we do.

The pilgrim hostel is completely self-service. We ring a phone number that’s on the door and this gentleman comes to bring us the key. Other than that, we then get to do it all by ourselves. Until now, 6 pm, we are still the only two pilgrims. Nice and quiet.

Day 49, 23 Aug: 21.7km, 35 degrees (on arrival), sunny, very hot, some more wind

Piacenza - Fiorenzuola d’Arda

No one else joined us last night and despite the heat we both sleep surprisingly well.

We had decided yesterday that we would take the bus for the first 5km this morning. That was a stretch mostly on the road, and still heavy with traffic. That made today's distance just under 22km and we thought that was better, given the heat. Since the bus didn't go until 6:50 am, it wouldn't help us too much in terms of arrival time, but it would still be more manageable. The expected maximum temperature in our destination today was 39 degrees, around 3pm. We wanted to be there before noon. Since the bus arrived a bit later, we could have breakfast first.

This is an important part of our day, these last and coming days: how to make sure we stay within reasonable limits in terms of temperature while walking. Limiting the distance and leaving early are the main tools for this. We still have these very high temperatures until Saturday.

Today's trek did not provide any main highlights. We are still in the Po plain, though today we could clearly see mountains again in the distance. And we no longer see rice fields :-).

We didn't come across many villages today. It seemed like the route almost intentionally just passed them every time. That did mean that we walked well, without coffee distractions. Fortunately, we also had some shade at times, either from trees or buildings. And there was also a light breeze, which also helped to cool us down.

After 15 km, we came to a place where we would have to wade through a river. The route description mentioned "stepping stones". But when we got there, it again showed how dry it is here at the moment. Here I am at the stepping stones.

There is still water on both sides of this crossing, but the river is no longer flowing.

We were at our accommodation by 11:45 am. This pilgrim house belongs to the local parish. We reported to the office and the person in charge of pilgrims took us to the house where we are sleeping. But we first went by the church, where he explained to us that the town was named after a French pilgrim, Fiorenzo (Florence), who was on his way to Rome in the early sixth century and also passed through Fiorenzuola. There, a young girl (still a baby) had just died and Fiorenzo brought her back to life. This event was depicted with a large painting that now hangs in the church.

After a brief tour of the church, our host took us to our accommodation. We got a spacious room for the two of us and even a private bathroom. You don't see the latter much in pilgrim houses. The room is hot though, with the sun coming into the it.

A little later in the afternoon, another French pilgrim arrives. He gets a place to sleep in another room.

Incidentally, some scholars believe that the name Fiorenzuola comes from the Latin “Florentia”, meaning "Prosperous".

We can also eat at the pilgrim's house tonight, but we turn that down. I, Gerard in particular, am very much in the mood for pizza. So that should be it tonight.

Day 46 - 47: Pavia - Orio Litta

(Nederlands verder naar beneden)

Day 46, 20 Aug: rest day in Pavia, 34 degrees, hot.

Rest day in Pavia

Today (Sunday) was more or less an enforced rest day. We decided some 4 or 5 days ago that tomorrow (Monday) we would take the bus to Santa Christina, the end of the next day's stage of the route. From the centre of Pavia to Santa Christina is 28km. On this leg there is only one accommodation option and that is in Santa Christina itself. And when we called there, they told us they were closed for holidays (and that lasted at least another week). There is another overnight option 4km away. But that makes a total of 32 km and we didn't think that was wise for the expected temperature of 37, 38 degrees. And since both the accommodation holidays and the high temperature would continue for days, we decided we would take the bus from Pavia to Santa Christina and then walk the next stage from there the same day, to Orio Litta.

But unfortunately, no buses run on Sundays, so it was staying in Pavia today.

We had decided to move to a hotel in Pavia, though, so we would be closer to the bus stop and not have to get up even earlier.

We got up at 7am and were able to go to mass at 8:30am in a church close to the campground. When we returned, we packed up the tent and I finished the previous travel story sitting in the shade at the campground.

We had the bus to town at noon. We had a nice lunch there and found a shady spot along the waterfront. We couldn't get into our hotel room until 3 o'clock. While we are sitting there some boats come past with groups of people doing stand up rowing.

The hotel room is very nice, with air-conditioning! That will be a nice cool sleep.

At the end of the afternoon, we went for a drink with the Australian couple we have been meeting regularly since 15 August. We get along well with them. They started in Canterbury. But have set aside six months for the whole thing. This allows them to take it a bit easier. Thus, to avoid the heat, they have decided to go to La Spezia, on the coast, for 4 days. It's a bit cooler there and it's a nice break. Then they will come back and move on again. Also a nice solution, but just a bit too much for us to fit into our schedule.

Day 47, 21 Aug: 17km, 34 degrees (on arrival), hot, little shade.

Pavia - Santa Christina (bus)

Santa Christina - Orio Litta

We sleep well and are out the door by quarter to 7. Unfortunately, the café where we had planned to have breakfast is not open at the expected time and we decide to walk straight to the bus stop, where we are at 7. Our bus was supposed to leave there at 7:50. But a few minutes later, a bus arrives with the same final destination we have to go to. I ask if it also stops in Santa Christina and yes, it does. So we get on and show our bus tickets. Turns out this is a train replacement bus, and so we should actually have train tickets. But the bus driver is very friendly and we are allowed to come along "for this once" only.

In Santa Christina, after breakfast, we are on the road by 8:00 am. Not very early on this day, but with the 16, 17km we have to walk, still on time enough.

The path is fairly varied. We come across a few villages. In one of these, we see this "cave" next to the church. No doubt an imitation of the Lourdes grotto. Quitespecial. We pause for a moment.

In the next village, Chignolo Po, we find a café with coffee. There we also pass this castle. Just in such a small town / a big village.

It says it is the office of a lawyer. Maybe there is a room left for him/her to live there too. I would be careful to hire this lawyer. Could be expensive :-).

The last 3 km is on the stop bank of the Lambro River. Very hot in the sun. By now it's 34 degrees and only half past 12. Along this stopbank, suddenly there are all stone posts with a marble tile with a pilgrim on it.

We turn off the stop bank and walk into Orio Litta. On the left you can see the church, on the right our accommodation.

The accommodation is in an old Benedictine farmhouse. We really do sleep in the tower this time, on the top floor. That is not a problem now, as there is air conditioning.

Three other pilgrims arrive after us, all of whom we see for the first time. A woman from Australia and a couple from Germany. All three are also planning to make it to Rome this year. And all three, because of the heat, have also done a bit by public transport today.

And those who inquired about my new shoes, I can tell that they walk well. The right foot still needs some getting used to the new shoe, but I am sure it will be fine.

Tomorrow we will be crossing the Po river!

/ Nederlands /

Dag 46, 20 aug: rustdag in Pavia, 34 graden, heet.

Rustdag in Pavia

Vandaag (zondag) was min of meer een gedwongen rustdag. We hebben een dag of 4, 5 geleden al besloten dat we morgen (maandag) de bus zouden nemen naar Santa Christina, het eind van de volgende dag etappe van de route. Van het centrum van Pavia naar Santa Christina is 28km. Op deze etappe is maar een overnachtingsmogelijkheid en dat is in Santa Christina zelf. En toen we daar naar toe belden vertelden ze ons dat ze gesloten zijn voor vakantie (en dat duurde nog minstens een week). Er is 4km verder nog wel een overnachtingsmogelijkheid. Maar dat maakt het totaal 32 km en dat vonden we voor de verwachtte temperatuur van 37, 38 graden niet verantwoord. En omdat zowel de vakantie van de accommodatie als de temperatuur nog dagen aan zou houden, besloten we dat we de bus zouden nemen van Pavia naar Santa Christina en dan van daar dezelfde dag nog de volgende etappe zouden lopen, naar Orio Litta.

Maar helaas rijden er geen bussen op zondag, dus was het vandaag nog in Pavia blijven.

We hadden wel besloten om naar een hotel in Pavia te verhuizen, zodat we dichter bij de bushalte zouden zijn en niet nog vroeger op moesten staan.

We stonden om 7 uur op en konden naar de mis om 8:30 uur in een kerk vlak bij de camping. Toen we terugkwamen hebben we de tent ingepakt en heb ik in de schaduw zittend op de camping het vorige reisverhaal afgemaakt.

We hadden om 12 uur de bus naar de stad. Daar lekker geluncht en een schaduwplek langs het water opgezocht. We konden pas om 3 uur in onze hotelkamer terecht. Terwijl we daar zaten kwamen er een aantal boten voorbij waar mensen staand aan het roeien waren.

De hotelkamer is erg mooi, met airconditioning! Dat wordt lekker koel slapen.

Aan het eind van de middag zijn we wat wezen drinken samen met het Australische stel dat we al sinds 15 augustus regelmatig tegenkomen. We kunnen goed met hen opschieten. Zij zijn in Canterbury begonnen. Maar hebben voor het geheel 6 maanden uitgetrokken. Daardoor kunnen ze het wat rustiger aan doen. Zo hebben ze besloten, om de hitte te ontlopen, voor 4 dagen naar La Spezia te gaan, aan de kust. Daar is het wat koeler en het is een mooie break. Daarna komen ze weer terug en gaan ze weer verder. Ook een mooie oplossing, maar voor ons net wat te veel om in ons tijdschema in te passen.

Dag 47, 21 aug: 17km, 34 graden (bij aankomst), heet, weinig schaduw.

Pavia - Santa Christina (bus)

Santa Christina - Orio Litta

We slapen lekker en zijn om kwart voor 7 de deur uit. Helaas is het café waar we hadden willen ontbijten niet op de verwachtte tijd open en we besluiten om maar meteen naar de bushalte te lopen, waar we om 7 uur zijn. Onze bus zou om 7:50 uur daar vertrekken. Maar een paar minuten later komt er een bus aan met dezelfde eindbestemming als waar wij naar toe moeten. Ik vraag of hij ook in Santa Christina stopt en ja, dat doet hij. Dus wij stappen in en laten onze buskaartjes zien. Blijkt dat dit een trein vervangende bus is, en we dus eigenlijk treinkaartjes moeten hebben. Maar de buschauffeur is erg vriendelijk en we mogen “voor deze keer” toch mee.

In Santa Christina zijn we na het ontbijt om 8:00 uur onderweg. Niet zo heel vroeg op deze dag, maar met de 16, 17km die we moeten lopen, toch wel op tijd genoeg.

Het pad is redelijk afwisselend. We komen een paar dorpjes tegen. In een van deze zien we deze “grot” naast de kerk. Ongetwijfeld een nabootsing van de Lourdes grot. Toch bijzonder. We staan er even bij stil.

In een volgend dorp, Chignolo Po, vinden we een café met koffie. Daar komen we ook langs dit kasteel. Zomaar in zo’n kleine stad / een groot dorp.

Er staat bij dat het het kantoor is van een advocaat. Misschien is er nog een kamer over voor hem/haar om er ook te wonen. Ik zou voorzichtig zijn om deze advocaat in te huren. Kon wel eens duur uitvallen :-).

De laatste 3 km is over de rivierdijk van de Lambro rivier. Erg heet in de zon. Inmiddels is het 34 graden en pas half 12. Langs deze dijk staan ineens allemaal stenen paaltjes met een marmeren tegeltje met een pelgrim erop.

We gaan van de rivierdijk af en lopen Orio Litta binnen. Links zie je de kerk, rechts onze accommodatie.

De accommodatie is in een oude Benedictijnse boerderij. Wij slapen dit keer wel echt in de toren, op de bovenste verdieping. Dat is nu niet erg, want er is airconditioning.

Er komen na ons nog drieandere pelgrims binnen, die we allemaal voor het eerst zien. Een vrouw uit Australië en een stel uit Duitsland. Alle drie zijn ze ook van plan om dit jaar Rome te halen. En alle drie hebben ze, vanwege de hitte, ook een stuk met het openbaar vervoer gedaan vandaag.

En degenen die geïnformeerd hebben naar mijn nieuwe schoenen, kan ik vertellen dat ze goed lopen. De rechtervoet moet nog wat wennen aan de nieuwe schoen, maar dat komt vast goed.

Morgen gaan we de Po rivier over!

Day 43 - 45: Mortara - Pavia

(English further down)

Dag 43, 17 aug: 19.4km, 30 graden, ‘s ochtends licht bewolkt, daarna zon, heet, wat meer schaduw

Mortara - Garlasco

Het onweerde flink gedurende de nacht. Met veel bliksem en wind. En ook een behoorlijke hoeveelheid regen. We waren alle 4 om kwart over 6 op, want we hadden met onze gastvrouw afgesproken dat we om 7 uur zouden ontbijten. Wij pakken dan graag alles van tevoren in, zodat we meteen weg kunnen.

Tijdens en na het ontbijt kletsten we nog wat met de man uit Malta. Het is leuk om ervaringen uit te wisselen, vooral omdat we in de tegenovergestelde richting lopen, zodat we elkaar ook wat tips kunnen geven.

Daardoor waren we toch pas om 7:45 uur weg. Maar met de redelijk korte afstand van vandaag was dat niet zo erg. Na afscheid te hebben genomen van onze gastvrouw waren we op pad. Het pad was redelijk afwisselend. We lopen min of meer parallel aan de autoweg tussen ons begin en eindpunt, maar wij slingeren wat meer. We hebben al wel vaker elkaar kruisende irrigatiekanalen gezien, maar dit is wel een mooi voorbeeld.

Na een kleine 6 km komen we in het eerste dorpje, waar het café helaas gesloten is. Dan maar door naar het volgende dorp, Tromello. Dat is wel pas op ongeveer 13km. We besluiten het toch te doen. Even doorzetten. Het is toch wel erg lekker om te rusten met een kopje koffie en in de schaduw.

Ongeveer een km of twee voor Tromello houden ineens de rijstvelden op! En we hadden onderweg al het gevoel dat we het einde beginnen te naderen. We krijgen meer maisvelden, maar vooral ook meer bomen. Zelfs kleine bosjes waar we doorheen lopen. En we zagen zowaar in de verte door de heiige lucht wat vaag bergen liggen.

We lopen Tromello binnen en komen in het centrum van het dorp in de buurt van het café (en de kerk natuurlijk). Als we de straat willen oversteken over het zebrapad en uitkijken links en rechts of er verkeer aankomt (je bent toch in Italië, en ze stoppen hier niet altijd), springt er een oudere man het zebrapad op om het verkeer te stoppen en ons pelgrims voorrang te geven. Als we zijn overgestoken, haalt hij ons zijn kleine kantoortje binnen, we denken een soort toeristen informatie, en vraagt ons of we een stempel willen voor onze stempelkaart. Dat doen we, toch leuk. We krijgen ook meteen een officieel certificaat mee dat we in Tromello zijn geweest.

Het café is naast de deur, maar erg druk. Alle tafeltjes buiten zijn bezet. Terwijl wij naar binnen gaan om koffie te bestellen lijkt het alsof hij voor ons een tafel probeert vrij te maken door wat anderen op te laten schuiven. Wij komen echter binnen twee Australische pelgrims tegen die we gisteren ook al gezien hadden en blijven daar even staan kletsen. Zij lopen net weer verder en we nemen hun tafel over. Ieder twee koffies later pakken we onze rugzak weer op om te vertrekken. We horen de man van het begin nog tegen anderen zeggen dat wij helemaal uit Nieuw-Zeeland komen. Met een ‘Buon camino’ (goede wandeling) van het halve terras gaan we verder. Nog maar 5,5km naar onze bestemming. Toch een bijzondere ervaring om als pelgrims zo vriendelijk onthaald te worden.

In deze laatste 5,5 km komen we nog wel wat rijstvelden tegen, maar er is ook veel om ons heen geen rijstveld meer. Zou het dan bijna afgelopen zijn? We lopen nu al 5 dagen tussen de rijstvelden.

We slapen vanavond in het pelgrimshuis in Garlasco. Dat is een heel gewoon twee slaapkamer appartement in een 3-verdiepingen gebouw midden in het centrum. Een erg mooi appartement. Met badkamer, eet/zitkamer en keuken (zonder kookplaat). Er moeten wel nog twee andere pelgrims bijkomen vandaag, voor de tweede slaapkamer. Er is ook een wasmachine en we doen de was. We waren al om 12:15 uur binnen, dus er is tijd zat om het te laten drogen. En dan is alles weer lekker schoon.

Om ongeveer 19 uur komt de andere twee pelgrims binnen. Zij hebben er 30km op zitten. Een van de twee is een francaise die we al eens eerder gezien hebben. Na even kort bijkletsen gaan wij naar het restaurant, waar we een heerlijk pelgrimsmenu eten voor €20 ieder. Als voorgerecht de speciale Gnocco Fritto, een soort gefrituurd brood met ham e.d.

Als eerste hoofdgerecht (de primo) risotto van een locale rijst met een scheut rode wijn bereid. Als tweede hoofdgerecht (de secondo), een klein beetje eend met wat sla. Perfect!

Dag 44, 18 aug: 24.8 km, 31 graden, zonnig, wat meer schaduw, heet

Garlasco - Pavia

Na een zeer warme nacht, waarin Elly niet veel heeft kunnen slapen, staan we om 5:45 uur op. We pakken alles in en eten ons ontbijt in het café om de hoek dat gelukkig al open is. We zijn net na half 7 onderweg. En komen al gauw weer tussen de rijstvelden terecht! Toch nog niet afgelopen dus.

Na 6,5 km komen we bij ons eerste dorp, Gropello Cairoli. Voordat we daar zijn, komen we langs een mooi voorbeeld van wat we al een paar keer eerder hebben gezien in deze regio: een begraafplaats met een enorm aantal mausolea als omranding. Al deze mausolea zijn familiegraven.

We drinken een koffie hier, want je weet nooit wanneer er weer iets open is en lopen verder. Bij 11 km komen we bij het dorp Villanova d’Ardenghi. Het is heel vreemd, dit dorp ligt op een 20m hoge heuvel, midden in de Po-vlakte. Overal eromheen is het super vlak. We lopen door het dorp, omhoog, en daarna langzaam weer naar beneden, het dorp uit. Waar deze eenzame heuvel vandaan komt, weet ik niet. Daarna weer rijstvelden, maar bij 16 km komen we bij het Park bij de Ticino rivier. En daar zien we ook ons laatste rijstveld van vandaag.

De laatste 8 km, afgezien van de km door Pavia zelf, lopen we langs de rivier, in een bosachtig gebied. Daardoor hebben we regelmatig schaduw. Wat lekker is. En het is ook fijn weer is wat anders te zien dan rijstvelden.

Er is nog een restaurant langs de rivier waar we stoppen voor een verkoelende ijsthee.

Nog een klein stukje en we lopen over de beroemde overdekte brug van Pavia de stad binnen.

Deze brug staat op de plek van een oude Romeinse brug. Het was in die tijd al een belangrijke brug, omdat ze op de weg lag van Milaan naar Genua.

De Romeinse brug was op een gegeven moment zover afgetakeld, dat deze in 1354 vervangen is door een brug die erg op de huidige lijkt. Helaas is deze in de tweede Wereldoorlog dusdanig beschadigd dat afbreken en opnieuw bouwen de betere optie was. Ze is in de zelfde stijl weer opgebouwd en was in 1951 klaar.

De camping ligt 3 km vanaf het centrum van Pavia, terug aan de andere kant van de rivier. We nemen de bus. Vooral Elly is blij dat we er zijn, na de bijna slapeloze nacht. We hopen dat we in de tent wat beter slapen vannacht. We hebben in ieder geval een plekje met veel schaduw. En zowaar stond er ook een klein tafeltje met twee stoelen. Dat is natuurlijk erg fijn. We hebben hier morgen een rustdag.

Dag 45, 19 aug: rustdag, 34 graden, heet, bijna geen wind.

We slapen allebei goed. In de tent is het duidelijk minder warm ‘s nachts.

We gaan rond half 9 met de bus naar de stad om daar rond te kijken.

We beginnen met het Visconti kasteel. Het is gebouwd tassen 1360 en 1365, in opdracht van Galeazzo II Visconti, Lord van Milaan. Het is een enorm groot kasteel, 142m in het vierkant, en daardoor moeilijk op de foto te krijgen. Hier is een poging.

Het kasteel was oorspronkelijk een vierkant gebouw, met 4 vleugels en een binnenplaats, maar in een oorlog met de Fransen in 1527, werd de noordelijke vleugel en de twee torens aan beide kanten vernield. Daarom is er nog maar een u-vorm over en twee torens. De foto is de voorkant. De beide zijkanten zijn net zo groot. Het is nu in gebruik als museum.

Daarna gaan we naar de Basilica di San Pietro in Ciel d’Oro (Heilige Peter in Gouden Hemel), een vroegere kathedraal.

Er was al een San Pietro kerk in Pavia in 604, maar de huidige kerk is officieel in gebruik genomen in 1132. Het is een bijzondere kerk, omdat het de rustplaats is van de stoffelijke resten van de Heilige Augustinus van Hippo, een zeer invloedrijke christelijke theoloog en bisschop, die leefde van 354-430. Hij werd begraven in Hippo, maar zijn lichaam was later verplaatst naar Sardinië. Maar in verband met bedreiging door de Saracenen, werden de resten in 720 verplaatst naar de San Pietro in Pavia. Waar ze nog steeds zijn, in een prachtig graf achter het altaar. Dit graf is van de 14e eeuw.

Verder hebben we nog de kathedraal en de universiteit bezichtigd. Met de bouw van de kathedraal is in de 15e eeuw begonnen, maar door allerlei vertragingen werd er in 1930 nog steeds gewerkt aan het afmaken van het oorspronkelijke plan. En een deel van die plannen zijn nog steeds niet compleet. De crypt onder het altaar is nog uit de 11e eeuw, en was onderdeel van een van de twee kathedralen die daarvoor stonden op de plek waar de huidige is gebouwd.

Terwijl wij er kwamen was er een begrafenis in volle gang en we zijn dus niet gebleven om rond te kijken.

Naast de kathedraal stond voorheen een toren, de “Civic Tower”, maar deze is in 1989 ingestort. Het was een vierkante toren van 72m hoog. Door het instorten zijn er 4 mensen omgekomen. Er zijn wat resten blijven staan.

Zie ook https://en.m.wikipedia.org/wiki/Civic_Tower_(Pavia). Deze beschrijving heeft ook een goede foto van de kathedraal.

De universiteit van Pavia bestond al in 1361 en is daarmee een van de oudste universiteiten in de wereld. In de gebouwen die wij zagen zijn de diensten gevestigd.

De gebouwen van de scholen en faculteiten liggen wat verspreid door de stad. De paar die we gezien hebben waren ook in oude, statige, gebouwen gevestigd.

Pavia had in de middeleeuwen de bijnaam van de stad van 100 torens. Rijke families in de stad bouwden een toren als status symbool. Zo van wie heeft de hoogste en mooiste toren. Het schijnt dat er nog zo’n 60 min of meer over zijn, alhoewel wel vaak nu als onderdeel van een gebouw. Wij zagen de volgende 3 torens op het universiteitsterrein.

Een beetje tot onze verbazing hebben we in deze stad in de Po vlakte een goede bergsport winkel gevonden en heb ik nu ook nieuwe schoenen. Ze zijn van hetzelfde merk (Scarpa) als ik al had. We zullen maandag merken hoe lekker ze lopen.

/ English /

Day 43, 17 Aug: 19.4km, 30 degrees, slightly cloudy in the morning, then sun, hot, some more shade

Mortara - Garlasco

It thundered heavily during the night. With lots of lightning and wind. And also a fair amount of rain. All four of us were up at a 6:15am, because we had agreed with our hostess that we would have breakfast at 7. We like to pack everything in advance so we can leave right away.

During and after breakfast, we chatted some more with the man from Malta. It's nice to exchange experiences, especially since we walk in the opposite direction, so we can also give each other some tips.

As a result, we were not off until 7:45 am anyway. But with today's fairly short distance, that wasn't too bad. After saying goodbye to our hostess, we were on our way. The path was fairly varied. We walked more or less parallel to the motorway between our starting and finishing points, but we meandered a bit more.

We have seen intersecting irrigation canals before, but this is a nice example.

After about 6 km we reach the first village, where the café is unfortunately closed. So on to the next village, Tromello. That's about 13km away, though. We decide to do it anyway. Let's press on. It's really nice to rest with a cup of coffee and in the shade.

About two kilometres before Tromello, the rice fields suddenly stop! And we already felt on the way that we were starting to approach the end. We get more maize fields, but more importantly, more trees. Even small clusters of trees we were walking through. And we could even see some vague mountains in the distance through the hazy sky.

We walk into Tromello and enter the centre of the village near the café (and the church, of course). When we want to cross the street over the zebra crossing and look out left and right to see if traffic is coming (you are in Italy after all, and they don't always stop here), an elderly man jumps onto the zebra crossing to stop the traffic and give us pilgrims the right of way. When we have crossed, he pulls us into his little office, we think some kind of tourist information office, and asks us if we want a stamp for our credentials. We do, still nice. We also immediately get an official certificate that we have been in Tromello.

The café is next door, but very busy. All the tables outside are occupied. As we go in to order coffee, it looks like he is trying to free up a table for us by getting some others to move on. However, we run into two Australian pilgrims inside, whom we had also seen yesterday, and stay there to chat for a while. They are just moving on and we take over their table. Each two coffees later, we pack our rucksacks again to leave. We hear the man from the beginning telling others that we are from New Zealand. With a 'Buon camino' (have a nice walk) from half the people sitting outside, we move on. Only 5.5km left to our destination. Still a special experience to receive such a friendly welcome as pilgrims.

In these last 5.5km, we still encounter some rice fields, but there is also much around us not a rice field anymore. Would it be almost over then? We have been walking among the rice fields for 5 days now.

Tonight we sleep in the pilgrim's house in Garlasco. That's a very standard two-bedroom flat in a 3-storey building right in the centre. A very nice flat. With bathroom, dining/sitting room and kitchen (without cooker). Two other pilgrims will join us today, for the second bedroom. There is also a washing machine and we do our laundry. We were in by 12:15pm, so there's plenty of time to let it dry. And then everything is nice and clean again.

At about 7pm, the other two pilgrims arrive. They walked 30km today. One of the two is a Frenchwoman we've seen before. After a brief chat with them, we go to the restaurant, where we eat a delicious pilgrim's menu for €20 each. As a starter the special Gnocco Fritto, a kind of fried bread with ham and other condiments.

As the first main course (the primo) risotto of a local rice prepared with a splash of red wine. As the second main course (the secondo), a little bit of duck with some lettuce. Perfect!

Day 44, 18 Aug: 24.8 km, 31 degrees, sunny, some more shade, hot

Garlasco - Pavia

After a very hot night, during which Elly didn't get much sleep, we get up at 5:45 am. We pack up everything and eat our breakfast at the café around the corner, which fortunately is already open. We hit the road just after 6:30. And soon find ourselves among the rice fields again! So it's not over after all.

After 6.5 km, we reach our first village, Gropello Cairoli. Before we get there, we pass a fine example of what we have seen a few times before in this region: a cemetery with a huge number of mausoleums as its sides. All these mausoleums are family graves.

We have a coffee at the village, as you never know when something will be open again, and walk on. At 11 km, we reach the village of Villanova d'Ardenghi. It is rather strange, this village is on a 20m high hill in the middle of the Po plain. All around it is super flat. We walk through the village, up, and then slowly down again, out of the village. Where this lonely hill comes from, I don't know. Then rice fields again, but at 16 km we reach the Park by the Ticino River. And there we also see our last rice field of today.

The last 8 km, apart from the km through Pavia itself, we walk along the river, in a wooded area. As a result, we have regular shade. Which is nice. And it's also nice to see something other than rice fields again.

There is another restaurant along the river where we stop for a cooling iced tea.

Another short stretch and we walk across Pavia's famous covered bridge into town.

This bridge stands on the site of an ancient Roman bridge. It was already an important bridge at the time, being on the road from Milan to Genoa.

At one point, the Roman bridge had deteriorated to the point where it was replaced by a bridge very similar to the current one in 1354. Unfortunately, that was damaged so badly in World War II that demolishing it and rebuilding it was the better option. It was rebuilt in the same style and was completed in 1951.

The campground is 3 km from the centre of Pavia, back on the other side of the river. We take the bus. Elly in particular is glad we are there, after the almost sleepless night. We hope we sleep a bit better in the tent tonight. At least we have a spot with lots of shade. And there is actually a small table with two chairs. That's very nice, of course. We have a rest day here tomorrow.

Day 45, 19 Aug: rest day, 34 degrees, hot, almost no wind.

We both sleep well. In the tent, it is certainly less warm during the night.

We take the bus to the city around 8:30am to look around.

We start with the Visconti castle. It was built between 1360 and 1365, commissioned by Galeazzo II Visconti, Lord of Milan. It is a huge castle, 142m square, and therefore difficult to get a picture of. Here is an attempt.

The castle was originally a square building, with four wings and a courtyard, but in a war with the French in 1527, the north wing and the two towers on either side were destroyed. Therefore, only a u-shape and two towers remain. The picture is the front. Both sides are the same size. It is now in use as a museum.

Then we go to the Basilica di San Pietro in Ciel d'Oro (Saint Peter in Golden Heaven), a former cathedral.

There was already a San Pietro church in Pavia in 604, but the current church was officially inaugurated in 1132. It is a special church because it is the resting place of the mortal remains of St Augustine of Hippo, a highly influential Christian theologian and bishop, who lived from 354-430. He was buried in Hippo, but his body was later moved to Sardinia. But because of threats from the Saracens, the remains were moved to San Pietro in Pavia in 720. Where they still are, in a beautiful tomb behind the altar. This tomb is from the 14th century.

We also visited the cathedral and the university. Construction of the cathedral began in the 15th century, but due to all sorts of delays, work was still going on in 1930 to finish the original plan. And some of those plans are still incomplete. The crypt under the altar is still from the 11th century, and was part of one of the two cathedrals that stood on the site where this one is now built.

As we visited, a funeral was in progress, so we did not look around inside.

Next to the cathedral used to be a tower called the "Civic Tower", but it collapsed in 1989. It was a square tower, 72m high. The collapse killed four people. Some part of the walls were left behind.

See also https://en.m.wikipedia.org/wiki/Civic_Tower_(Pavia). This description also has a good photo of the cathedral.

The University of Pavia existed as early as 1361, making it one of the oldest universities in the world. The buildings we looked at housed the university services.

The buildings of the schools and faculties are somewhat scattered throughout the city. The few we saw were also located in old, stately, buildings.

Pavia was nicknamed the city of 100 towers in the Middle Ages. Wealthy families in the city built a tower as a status symbol. Like who has the tallest, most beautiful tower. It seems some 60 more or less remain, though often now as part of a building. We saw the following 3 towers on the university grounds.

Somewhat to our surprise, we found a good mountaineering shop in this town in the Po plain and I now also have new shoes. They are of the same brand (Scarpa) as I already had. We'll see on Monday how well I walk on them.

Day 41 - 42: Vercelli - Mortara

(Nederlands verder naar beneden)

Day 41, 15 Aug: 12.5km, 29 degrees, warm, a little breeze, little shade

Vercelli - Palestro

A very short distance today. That's still from the problems with finding accommodation. We had already booked the accommodation in Palestro before we knew that the one before it was no longer open. We then had to make an extra stop. Fortunately, we were able to move Palestro up another day.

The distance being so short today, we weren't in much of a hurry to get away. After a leisurely breakfast with the other guests together and both our hosts, it was time to say goodbye. Our stay here was extremely pleasant. It helped that the hosts themselves also slept in the building. And of course that they cooked for us last night. They are both volunteers who come here for a week in the year to do this. However, one of them then goes to another hostel to do the same thing again for another week. In his holiday. And he had decided to do this after he himself had stayed somewhere where he had had a super host/hostel. There are very good people in the world indeed!

We continued again today among the rice fields. The photo below gives a good idea of today's trek.

Of the 12.5km, we walked the last 8km on this dyke. It is the dyke belonging to the Sesia River. But for the most part, there are still rice fields on both sides of the dyke.

At one point, we walked under the motorway (the A4). That did provide a photogenic moment:

Tonight, we sleep in a small apartment built against the tower of Palestro. This tower is the only remaining part of what was once the castle of Palestro. It was a castle with six towers, of which this was probably the keep (the fortified place where the inhabitants could retreat in case of a siege or attack). The castle is mentioned in a document in the year 999. Nothing else (visible) remains of the castle.

The current owners of the tower bought it together with the house next door and the apartment built against it as a B&B. It is very nicely done with a combination of history and comfort. In the "living room", part of the tower wall has been left visible.

We have a lounge and dining room on the ground floor. Our bedroom with bathroom is on the first floor accessible via a staircase on the outside.

Highly recommended as a place to spend the night.

On another note, today was a very special day. At the end of the day yesterday, over the official route, we still had 832km to go to Rome, AND we had covered 824km since our starting point this year in Vitry-le-François. So that meant that today, after walking 4km, we were halfway along our pilgrimage this year. We celebrated that briefly :-).

Day 42, 16 Aug: 24.8 km, 33 degrees, slightly cloudy, then sunny. Hot, but with a light breeze.

Palestro - Mortara

After a delicious breakfast (with a fried egg!) provided by our hostess, we were on the road by 7:45 am. The first part of today we walked along all kinds of small paths along the rice fields.

Then again more the familiar wider roads and paths between the rice fields. Fortunately, it was more varied today than yesterday, especially as we passed through more villages. As a result, we had a nice cup of coffee in Robbio. This is also where the little church of San Pietro is located. This church is from the first half of the 12th century. Almost 1,100 years old.

About 12km after that, we passed through the village of Madonna del Campo, named after the church that stands there. This church originally dates from the year 1125, but only a few pieces of it remain. The rest is newer. The door was open and we went inside. The architecture is distinctive as there are all niches on both sides with frescoes. That was interesting to see.

Then another 4 km or so and we were at our accommodation for tonight. An old abbey in Mortara, bought up and restored by the town. The original abbey here dates back to the 4th century, but has no doubt been rebuilt or changed a number of times since then, as the current buildings are not that old. It now serves as a pilgrim's house. We sleep in a hallwith beds.

There are also tables in this hall where we will be served food tonight. This is nice and relaxing.

There are two other pilgrims here. One from Malta walking the other way. And a Frenchman who started on the pass of the Grand St Bernard. And he will do the same stretches as us in the coming days.

/ Nederlands /

Dag 41, 15 aug: 12.5km, 29 graden, warm, een kleine beetje wind, weinig schaduw

Vercelli - Palestro

Een erg korte afstand vandaag. Dat komt nog van de problemen met het vinden van accommodatie. We hadden de accommodatie in Palestro al geboekt voordat we wisten dat degene ervoor niet meer open was. We hebben toen een extra stop moeten inlassen. Gelukkig konden we Palestro nog een dag opschuiven.

Omdat het zo kort is vandaag hadden we ook niet zo heel veel haast om weg te komen. Na een ontspannen ontbijt met de andere gasten samen en onze beide gastheren, was het afscheid nemen. Het verblijf hier was bijzonder prettig. Het hielp dat de gastheren zelf ook in het gebouw sliepen. En natuurlijk dat ze voor ons kookten gisteravond. Ze zijn beide vrijwilligers die voor een week in het jaar hier naar toe komen om dit te doen. Wel gaat een van hen vervolgens naar een ander hostel om daar nog eens hetzelfde te doen voor een week. In zijn vakantie. En hij had besloten dit te doen nadat hij zelf ergens had overnacht waar hij een super gastheer/vrouw had gehad. Er zijn toch erg goede mensen in de wereld!

Het ging vandaag weer verder tussen de rijstvelden. Onderstaande foto geeft een goed beeld van de tocht van vandaag.

Van de 12.5km liepen we de laatste 8km over deze dijk. Het is de dijk horend bij de Sesia rivier. Maar voor een groot deel nog aan beide kanten van de dijk rijstvelden.

We liepen op een gegeven moment onder de snelweg door (de A4). Dat gaf wel een fotogeniek moment:

We slapen vannacht in een klein appartement dat tegen de toren van Palestro is aangebouwd. Deze toren is het nog enig overgebleven onderdeel van wat eens het kasteel was van Palestro. Het was een kasteel met 6 torens, waarvan dit waarschijnlijk de donjon was (de versterkte plek waar de bewoners zich konden terugtrekken in geval van een beleg of aanval). Het kasteel wordt in het jaar 999 in een document genoemd. Van het kasteel is verder niets (zichtbaars) overgebleven.

De huidige eigenaren van de toren hebben dit gekocht samen met het woonhuis ernaast en het appartement dat tegen de toren is aangebouwd als B&B ingericht. Het is heel leuk gedaan met een combinatie van historie en comfort. In de “huiskamer” is een deel van de torenmuur zichtbaar gelaten.

We hebben een zit- en eetkamer op de begane grond. Onze slaapkamer met badkamer is op de eerste verdieping te bereiken via een trap aan de buitenkant.

Zeer aan te raden als overnachtingsplek.

Verder was vandaag nog een zeer bijzondere dag. Aan het eind van de dag gisteren hadden we over de officiële route nog 832km te gaan naar Rome, én we hadden sinds ons startpunt dit jaar in Vitry-le-François 824km afgelegd. Dat betekende dus dat we vandaag na 4km gelopen te hebben halverwege onze pelgrimstocht van dit jaar waren. Dat hebben we kort gevierd :-).

Dag 42, 16 aug: 24.8 km, 33 graden, licht bewolkt, daarna zonnig. Heet, maar met een lichte bries.

Palestro - Mortara

Na een heerlijk ontbijt (met een gebakken ei!) verzorgd door onze gastvrouw, waren we om 7:45 uur op pad. Het eerste deel van vandaag liepen we langs allerlei kleine paadjes langs de rijstvelden.

Daarna weer meer de vertrouwde bredere wegen en paden tussen de rijstvelden. Het was vandaag gelukkig wel wat afwisselender dan gisteren, vooral omdat we meer door dorpjes kwamen. Daardoor hadden we ook een lekker kopje koffie in Robbio. Hier staat ook het kerkje van San Pietro. Deze kerk is van de eerste helft van de 12e eeuw. Bijna 1,100 jaar oud.

Ongeveer 12km daarna kwamen we door het dorp Madonna del Campo, genoemd naar de kerk die daar staat. Deze kerk dateert oorspronkelijk uit het jaar 1125, maar daar zijn nog maar een paar stukjes van over. De rest is nieuwer. De deur was open en we zijn naar binnen gegaan. De architectuur is apart, omdat er aan beide zijkanten allemaal nissen zitten met fresco’s. Dat was mooi om te zien.

Daarna nog een km of 4 en toen waren we bij onze slaapplaats. Een oude abdij in Mortara, die door de stad is opgekocht en gerestaureerd. De oorspronkelijke abdij hier dateert uit de 4e eeuw, maar is ongetwijfeld sindsdien vaak herbouwd of verbouwd, want zo oud zijn de huidige gebouwen niet. Het doet nu dienst als pelgrimshuis. We slapen in een zaal met bedden.

Er staan ook tafels in deze zaal waar we vanavond eten geserveerd krijgen. Dat is lekker ontspannen.

Er zijn hier nog twee andere pelgrims. Eentje uit Malta die de andere kant op loopt. En een Fransman die op de pas van de Grand St Bernard begonnen is. En hij zal de komende dagen dezelfde trajecten doen als wij.

Day 39 - 40: Lago di Viverone - Vercelli

(English further down)

Dag 39, 13 aug: 18.5km, 32 graden, heet, niet zo heel veel schaduw

Lago di Viverone - Santhià

Na een ontbijt in het café van de camping, dat gelukkig al vrij vroeg open was, vertrokken we rond 8 uur. We hadden gisteravond besloten dat we vanaf de camping terug zouden lopen naar de officiële route, in plaats van verder te gaan op de variant waar we gisteren aan begonnen waren. Dat had twee voordelen: we zouden een heel mooi uitzichtpunt moeten krijgen, en de laatste paar kilometer van de variant gaat langs een drukke weg, wat we liever vermeden. Het nadeel was dat het een kilometer of 5 langer was, maar omdat we dan nog steeds maar 18 km hoefden te lopen, vonden we dat niet zo erg.

Dus op naar het uitzichtpunt op 3,5 km. Dit was bij het kasteel van Ropollo dat ligt op een hoogte van 370m, op de oude gletsjer morene. Dus dat was nog een stukje klimmen. Dit is het kasteel. Best een bijzondere architectuur.

Toen we er waren waren we blij dat we de omweg hier naar toe gemaakt hadden. Wat een uitzicht. Het was super heiig vanochtend en daardoor waren de Alpen in de achtergrond voor ons alleen vaag zichtbaar, en op de foto waarschijnlijk compleet onzichtbaar. Maar behalve dat hadden we een heel wijd en fraai uitzicht. Stel je voor dat je hier staat op een heldere dag, dat moet fantastisch zijn, met ook nog volop uitzicht op de Italiaanse Alpen.

Het dorpje dichtbij is Ropollo, het meer is het meer naast de camping en als je goed kijkt aan de horizon helemaal rechts, zie je nog Ivrea liggen.

Vanaf daar was het een makkelijke wandeling naar Santhià. Bijzonder aan de omgeving van Santhià is dat ze hier rijst verbouwen. In Ivrea begint er een kanaal met water dat van de Dora Baltea rivier wordt afgeleid (zo ongeveer ter hoogste van de kano club van 2 dagen geleden) en dit water wordt richting Santhià en omgeving geleid, zodat ze hier rijst kunnen verbouwen. Het is hier heet genoeg voor het verbouwen van rijst, maar het water moet worden aangevoerd. We kwamen een uur of zo voor Santhià ons eerste rijstveld tegen.

Vanaf daar liepen we langs vele irrigatie kanalen, al was het maar soms langs rijstvelden. Er stond veel mais waar je rijst zou verwachten. Misschien loont het niet zo veel meer? Het water stroomde in ieder geval wel volop door de irrigatiekanalen.

We slapen in Santhià in pelgrims accommodatie en zijn er al rond 13 uur. Het was alleen zo warm dat we niet veel buiten zijn geweest de rest van de middag. Een siësta is dan best fijn.

Aan het eind van de middag gingen we nog wat dingen in de stad bekijken, onder andere de kerk. Daar liepen we de zondagavond mis in. Onze eerste mis in Italië en dus in het Italiaans. We konden er niet al te veel van volgen, maar het was wel fijn om weer naar de mis te kunnen gaan.

Na afloop konden we nog vlug even wat rondkijken voordat de kerk dicht ging. En het lukte nog net om de crypt onder het altaar te bekijken. Toch erg fascinerend deze crypts.

Daarna naar het restaurant dat ons was aangeraden, waar we als pelgrims 10% korting kregen. Het was lekker. En op tijd naar bed. Morgen 29km, dus vroeg weer op voordat het te heet wordt. Verwachtte temperatuur morgen: 32 graden en volop zon. Het café om de hoek heeft vanaf 6:30 uur ontbijt. Dat zal het worden!

Dag 40, 14 aug: 28.5km, 33 graden, heet, <1% schaduw.

Santhià - Vercelli

We staan om 6:30 uur bij het café voor ons ontbijt. Blijkt dat het café pas om 7 uur open gaat. Wachten dan maar. De bakker is ook nog niet open. Gelukkig komt er iemand langs die ons ziet wachten en ons vertelt dat er een paar 100m verderop een café is dat wel open is. Die vinden we denk ik niet, maar wel een andere die al open is. Daar hebben we koffie met een croissantje en lopen dan terug naar de bakker, waarvan we hoopten dat die om 7 uur open zou zijn. Helaas, in deze vakantietijd is hij pas om 8 uur open vertelt iemand ons. Dan maar naar de banketbakker iets verderop, die is wel open. Daar kopen we 4 croissantjes voor de lunch. Ze hebben geen brood.

Het is in augustus wat moeilijk in Italië. Er is heel veel gesloten vanwege vakantie. En vandaag nog extra omdat het morgen een nationale feestdag is vanwege Maria ten hemel opneming. Veel winkels die open zijn ondanks de vakantie, hebben een lang weekend genomen en zijn vandaag en morgen toch ook dicht.

Vandaag gaat het pad tussen de rijstvelden door.

Niet veel over zulke mooie wegen. Meestal een zandweg bestrooid met kiezels, of alleen maar zand. We wisselen wel regelmatig van pad, maar verder is het niet erg spannend. En het is erg heet omdat we tussen deze velden geen schaduw hebben en bovendien de lucht enorm vochtig is. We denken dat die hoge luchtvochtigheid wel met de rijstvelden te maken heeft. Want met al die rijstvelden om ons heen lopen we dus eigenlijk op dijken in een enorme plas met water. En dat water is met deze hitte natuurlijk flink aan het verdampen.

Wat wel mooi is vandaag is de natuur. We zien op een gegeven moment een hele groep ibissen op het pad. En als we dichterbij komen duiken er nog meer op uit de irrigatiekanalen langs het pad. Jammer genoeg schuiven ze steeds op als we dichterbij komen. Daardoor lukt een scherpe foto niet. Maar op een gegeven moment vliegen ze allemaal op net als ik wil afdrukken. Nog steeds wel super ingezoomd.

Verder zien we: veel reigers; nog veel meer ibissen wat verder weg; een vos(!) die tussen de velden weg rent als hij ons in de gaten krijgt; een eenzame kievit; een aalscholver; honderden libellen en tientallen kikkers. Deze komen allemaal op het water af. Dat maakte het toch wel een mooie dag.

We zijn wel een beetje bezorgd over komend weekend en begin volgende week. Zondag en maandag wordt het hier in de buurt 36 graden en waarschijnlijk hebben we dan nog steeds weinig schaduw omdat we nog in de Po-vlakte zitten. We gaan proberen onze dagen daarop aan te passen. Na maandag koelt het langzaam af.

We slapen vanavond weer in een pelgrimshuis. Met 6 personen, met zijn allen op een slaapzaal. Dat zal ook wel warm worden. De anderen zijn twee Italianen op de fiets en een Fransman te voet. De laatste persoon komt blijkbaar vanavond pas laat aan. Toch wel fijn die pelgrimshuizen. In deze wordt er ook voor ons gekookt. En de betaling gaat per donatie. Alles gerund door vrijwilligers. Wat een gift voor ons!

/ English /

Day 39, 13 Aug: 18.5km, 32 degrees, hot, not much shade

Lago di Viverone - Santhià

After breakfast in the campground's café, which fortunately was open quite early, we left around 8am. We had decided last night that we would walk from the campground back to the official route, instead of continuing on the variant we had started yesterday. This had two advantages: we should get a very nice viewpoint, and the last few kilometres of the variant goes along a busy road, which we rather avoid. The disadvantage was that it was about five kilometres longer, but since we still only had to walk 18 km, we didn't mind too much.

So on to the viewpoint at 3.5 km. This was at the castle of Ropollo which is at an altitude of 370m, on the old glacier moraine. So that was a bit of a climb. This is the castle. Quite an unusual architecture.

When we got there, we were glad we made the diversion up here. What a view. It was super hazy this morning and so the Alps in the background were only vaguely visible to us, and probably completely invisible in the photo. But apart from that, we had a very wide and beautiful view. Imagine standing here on a clear day, that must be fantastic, with plenty of views of the Italian Alps too.

The village nearby is Ropollo, the lake is the lake next to the campground and if you look closely on the horizon on the far right, you can still see Ivrea.

From there it was an easy walk to Santhià. What is special about the area around Santhià is that they grow rice here. In Ivrea, a canal starts with water diverted from the Dora Baltea river (at about the location of the canoe club 2 days ago) and this water is directed towards Santhià and its surroundings, so that they can grow rice here. It is hot enough here to grow rice, but the water has to be supplied. We came across our first rice field an hour or so before Santhià.

From there, we walked along many irrigation canals, if only sometimes along rice fields. There was a lot of maize where you would expect rice. Maybe it doesn't pay as much anymore? In any case, the water did flow plenty through the irrigation canals.

We slept in Santhià in pilgrims' accommodation and got there around 1pm. It was just so hot that we didn't spend much of the rest of the afternoon outside. A siesta is quite nice then.

At the end of the afternoon, we went to see some things in town, including the church. There we walked into the Sunday evening mass. Our first mass in Italy and therefore in Italian. We couldn't follow too much of it, but it was nice to be able to go to mass again.

Afterwards, we had a quick look around before the church closed. And we just managed to take a look at the crypt under the altar. Still very fascinating these crypts.

Then on to the restaurant that was recommended to us, where, as pilgrims, we got a 10% discount. It was delicious. And then in bed on time. Tomorrow 29km, so up again early before it gets too hot. Expected temperature tomorrow: 32 degrees and plenty of sunshine. The café around the corner has breakfast from 6:30am. That will be it!

Day 40, 14 Aug: 28.5km, 33 degrees, hot, <1% shade.

Santhià - Vercelli

We are at the café at 6:30am for our breakfast. Turns out the café doesn't open until 7. So we wait. The bakery isn't open yet either. Fortunately, someone comes along who sees us waiting and tells us that there is a café a few 100m further on that is open. We don't think we find that one, but we do find another one that is already open. There we have coffee and a croissant and then walk back to the bakery, which we hoped would be open at 7. Unfortunately, in this holiday season, it is only open at 8, someone tells us. So we go to the pastry shop a bit further down the road, which is open. There we buy 4 croissants for lunch. They have no bread.

Things are a bit difficult in Italy in August. Lots of things are closed because of holidays. And today even more so because tomorrow is a bank holiday because of the Assumption of Mary. Many shops that are open despite the holiday have taken a long weekend and are closed today and tomorrow anyway.

Today, the trail passes between rice fields.

Not much over such goodroads. Mostly a dirt road dusted with pebbles, or just sand. We do change paths regularly, but otherwise it's not very exciting. And it's very hot because we have no shade between these fields and, on top of that, the air is enormously humid. We think this high humidity does have to do with the rice fields. Because with all these rice fields around us, we are actually walking on dykes in a huge pool of water. And with this heat, that water is obviously evaporating a lot.

What is beautiful today, though, is nature. We see a whole group of ibises on the path at one point. And as we get closer, more emerge from the irrigation canals along the path. Unfortunately, they keep shifting as we get closer. As a result, I can’t get a sharp photo. But at one point they all fly up just as I want to take a photo. Still super zoomed in though.

We also see: many herons; many more ibises a bit further away; a fox(!) that runs away between the fields when it spots us; a solitary lapwing; a cormorant; hundreds of dragonflies and dozens of frogs. All of these come here because of the water. Seeing all these made it a beautiful day after all.

We are a bit worried about next weekend and early next week, though. Sunday and Monday will be 36 degrees around here and we will probably still have little shade because we are still in the Po Valley. We will try to adjust our days accordingly. After Monday, it will slowly cool down.

Tonight we sleep in a pilgrim's house again. Six of us, all together in a dormitory. That will also be warm. The others are two Italians on bikes and a Frenchman on foot. The last person is apparently arriving late tonight. Still, I like these pilgrim houses. In this one, they also cook for us. And payment is by donation. All run by volunteers. What a gift for us!

Day 37 - 38: Settimo Vittone - Lago di Viverone

(Nederlands verder naar beneden)

Day 37, 11 Aug: 17.9km, 31 degrees, quite warm.

Settimo Vittone - Ivrea

We wanted to walk to Ivrea today because that's a slightly bigger town and also a nice town with a lot of history. But also because they have a big "outdoor" shop there, a Decathlon, and we need to look out for new shoes. Elly's are already quite worn, both the sole, but also with cracks on both sides of the forefoot. My soles are better, but I too have cracks on the sides of the forefoot. The idea is that we arrive early in the afternoon, then go to the Decathlon, by bus, and then to our accommodation. We can only get there at 4.30pm. So that works out reasonably well. So much for the plan.

Today's trail takes us largely through the bottom of the valley. And only here and there a bit further up the hill. There's not much hill left either. We are now really getting out of the Aosta valley and leaving the Alps behind us.

Despite walking quite low through the valley, we still have many small and interesting tracks. Here is one where we walk under thegrapevines. I've put a few more in today's photo album.

There was also a lot of focus on the Via Francigena as a path today. With lots of big directional signs. For example, like this one. We came across these a lot.

What was Elly's comment when she saw this sign: "You see: only the male carries a backpack, the female doesn’t."

On the north side of Ivrea are about five smaller lakes, and there we got a little surprise today. Instead of going along one of these lakes on the short side as stated in our guidebook, the path led us three-quarters around it, making our route 2.5km longer. Fortunately, today's route was quite short. And we did get a nice view in the process.

This is Lago Pistono, with a little castle on the hill. Unfortunately, the castle was not accessible.

Ivrea itself is in a place where people have lived for a very long time, thousands of years before Christ. In the year 100 BC, it was described as a Roman settlement. With its location at the beginning of the Aosta valley, it was able to hold off invasions from that side.

We arrived in Ivrea at about one o'clock and since we couldn't get into our accommodation until 4.30pm, we first went to the Decathlon with backpack and all. By bus and walking it took half an hour to get there. Unfortunately, the Decathlon was a disappointment. Not really the right shoes and what was there also seemed of mediocre quality. And no one to help. So back again by bus, after 50 minutes of waiting at the bus stop. We were at our accommodation by 4.25pm. Good timing. After a shower, we went into town to a smaller shop. And that turned out to be a very good shop, just with not too much choice left at the end of the summer season. But we were still able to find good shoes for Elly. And that was what was needed most. I can go on for a while with what I have.

This unfortunately left us no time to visit Ivrea. We didn't get back to the hostel until 7pm. There we could cook for ourselves and we did. Now that we had a gas stove and pans, we made risotto with burgers. In our little camping pots, that doesn’t work. Nice to have something different than pasta with sauce.

Tonight we sleep in the canoe club building. This is a club for wild water canoes. And there is also a wild water course next to the building. It is specially built inside the river. And the water makes a racket. It's a very good course apparently. It hosted the junior and under-23 world championships last year.

Fortunately, in the bedroom, the noise is not too bad. We sleep well at night.

Ivrea has another peculiarity. It lies in what is called the Ivrea Morene Amphitheatre. Around Ivrea is an arc of hills, which is the terminal moraine of the former glacier that came out of the Aosta valley and entered the river Po plain here. On Google Maps or Google Earth, this ring can be seen very well. It is the dark green ring in the centre of the picture. With Ivrea just about where the theatre stage would be. At the time of writing, we are already a day away and are just before the edge to the east. According to Wikipedia, it is one of the best-preserved terminal moraines in the world (https://en.m.wikipedia.org/wiki/Ivrea_Morainic_Amphitheatre)

Day 38, 12 Aug: 21.0km, 29 degrees, cloudy and sunny, hot and muggy.

Ivrea - Lago di Viverone

It was going to be hot today, so we were up early and left at 7:15am. We are walking a variant of the track today. The official day stage is 36 km, which is too far, especially in this heat. The variant is also 30 km, but there we pass a campsite after 19 km, so we do that. This does make the path itself go more over the road and less interesting.

Elly has her new shoes on, and fortunately they go well today. That's always a bit of a wait and see anyway. She feels she has much more support now.

While walking, we can clearly see the terminal moraine of the amphitheatre. All around us on the horizon is a ridge. The photo below shows a section, with the village of Pobbia in the foreground. The ridge is not the same height everywhere. On this side (the eastern side), it seems the highest.

Beyond Pobbia is Azeglio, where we have coffee. And then something very special happens, at least we think so. Walking out of Azeglio again, still in the village itself, we cross a small river/brook bridge. As we admire the water lilies, a beaver suddenly swims into the water, less than 10 metres from us. Unfortunately, he dives under before I can take a photo. Elly sees him diving into a den on the side, just a few metres from the bridge.

The campsite we go to is on Lake Viverone (Lago di Viverone). It is a large lake close to the edge of the moraine. It is crowded. We get there around 12.30 pm and fortunately the campsite boss understands that we need a place with shade. We get a place under the kiwi bushes still on the edge of the campsite. This is nice for us Kiwis. We try to explain this to the campsite boss, but I don't think he understands.

/ Nederlands /

Dag 37, 11 aug: 17.9km, 31 graden, vrij warm.

Settimo Vittone - Ivrea

We wilden vandaag naar Ivrea lopen omdat dat een wat grotere stad is en ook een mooie stad met veel historie. Maar ook omdat ze daar een grote “outdoor” winkel hebben, een Decathlon, en we moeten naar nieuwe schoenen uit gaan kijken. Die van Elly zijn al flink versleten, zowel de zool, maar ook met scheuren aan de beide zijkanten van de voorvoet. Mijn zolen zijn beter, maar ook ik heb scheuren aan de zijkanten van de voorvoet. Het idee is dat we vroeg in de middag aankomen, dan naar de Decathlon, met de bus, en dan naar onze accommodatie. Daar kunnen we pas om half 5 terecht. Dus dat komt redelijk uit. Tot zover het plan.

Het pad van vandaag voert ons voor een groot deel door de bodem van het dal. En maar hier en daar wat verder de heuvel op. Er is ook niet veel heuvel meer over. We raken nu echt de Aosta vallei uit en laten de Alpen achter ons.

Ondanks dat we vrij laag door de vallei lopen, hebben we toch veel kleine en aparte paadjes. Hier is er een waar we onder de wijndruiven door lopen. Ik heb er nog een paar meer in het fotoalbum van vandaag gezet.

Er was vandaag ook veel aandacht voor de Via Francigena als pad. Met veel grote richting aanwijs borden. Bijvoorbeeld zoals deze. Die kwamen we veel tegen.

Wat was Elly d’r opmerking toen ze dit bord zag: “Zie je: alleen het mannetje draagt een rugzak, het vrouwtje niet.”

Aan de noordkant van Ivrea liggen een vijftal kleinere meren, en daar kregen we een kleine verrassing vandaag. In plaats van aan de korte kant langs een van deze meren te gaan zoals in onze gids stond, leidde het pad er ons driekwart omheen, waardoor onze route een 2,5km langer werd. Gelukkig was de route vandaag vrij kort. En we kregen er wel een mooi uitzicht bij.

Dit is het Lago Pistono, met een kasteeltje op de heuvel. Het kasteel was helaas niet toegankelijk.

Ivrea zelf ligt op een plek waar al heel lang mensen wonen, duizenden jaren vóór Christus. In het jaar 100 vóór Christus werd het beschreven als een Romeinse nederzetting. Met de ligging aan het begin van de Aosta vallei, kon het invallen van die kant af tegen houden.

We waren om een uur of één in Ivrea en omdat we pas om half 5 in onze accommodatie terecht konden zijn we eerst met rugzak en al naar de Decathlon gegaan. Met de bus en lopen kostte het een half uur om er te komen. Helaas was de Decathlon een teleurstelling. Niet echt de goede schoenen en wat er was leek ook van matige kwaliteit. En niemand om te helpen. Dus weer terug met de bus, na 50 minuten wachten bij de bushalte. We waren om half 5 bij onze slaapplaats. Goede timing. Na een douche de stad in naar een kleinere winkel. En dat bleek een heel goede winkel te zijn, alleen met niet al te veel keus meer aan het eind van het zomerseizoen. Maar we konden nog wel voor Elly goede schoenen vinden. En dat was het meest nodig. Ik kan nog wel even verder met wat ik heb.

Daardoor hadden we helaas geen tijd meer om Ivrea te bezichtigen. We waren pas om 19 uur terug in het hostel. Daar konden we zelf koken en dat hebben we gedaan. Nu we een fornuis en pannen hadden hebben, hebben we risotto met hamburgers gemaakt. In onze kleine camping pannetjes gaat dat niet. Weer eens wat anders dan pasta met saus.

We slapen vanavond in het gebouw van de kano club. Dit is een club voor wild water kano’s. En er ligt ook een wild water baan naast het gebouw. Die is speciaal aangelegd in de rivier. En het water maakt een kabaal van jewelste. Het is een erg goede baan blijkbaar. Er waren vorig jaar de junior en onder 23 jaar wereldkampioenschappen.

Gelukkig valt in de slaapkamer het geluid mee. We slapen er ‘s nachts goed bij.

Ivrea heeft nog een bijzonderheid. Het ligt in wat het Ivrea Morene Amfitheater heet. Rondom Ivrea ligt een boog van heuvels, die de eindmorene is van de vroegere gletsjer die uit het Aosta dal kwam en hier de Po vlakte in kwam. Op Google Maps of Google Earth is deze ring erg goed te zien. Het is de donkergroene ring in het midden van de foto. Met Ivrea zo ongeveer waar het toneel van het theater zou zijn. Op het moment dat ik dit schrijf zijn we al een dag verder en zitten we vlak voor de rand in het oosten. Volgens Wikipedia is het een van de best bewaarde eindmorene in de wereld (https://en.m.wikipedia.org/wiki/Ivrea_Morainic_Amphitheatre)

Dag 38, 12 aug: 21.0km, 29 graden, bewolkt en zonnig, heet en benauwd.

Ivrea - Lago di Viverone

Het zou heet worden vandaag, dus we waren vroeg op en vertrokken om 7:15 uur. We lopen vandaag een variant. De officiële dag etappe is 36 km en dat is te ver, zeker in deze warmte. De variant is ook 30 km, maar daar komen we na 19 km langs een camping, dus dat doen we. Het pad op zich is daardoor wel meer over de weg en minder interessant.

Elly heeft haar nieuwe schoenen aan, en gelukkig gaat het er goed mee vandaag. Dat is toch altijd even afwachten. Ze voelt dat ze veel meer steun heeft nu.

Onder het lopen kunnen we de eindmorene van het amfitheater goed zien. Rondom ons aan de horizon is een heuvelrug. Op de foto hieronder is een stukje, met op de voorgrond het dorp Pobbia. De heuvelrug is niet overal even hoog. Aan deze kant (de oostkant), lijkt hij het hoogste.

Voorbij Pobbia ligt Azeglio, waar we koffie drinken. En dan gebeurt er iets heel bijzonders, althans vinden wij. Als we Azeglio weer uitlopen, komen we, nog in het dorp zelf, over een bruggetje van een kleine rivier/beek. Terwijl we de waterlelies bewonderen, zwemt er ineens een bever in het water, nog geen 10 meter van ons vandaan. Helaas duikt hij onder voordat ik een foto kan maken. Elly ziet hem een hol in duiken aan de zijkant, maar een paar meter van de brug.

De camping waar we naartoe gaan ligt aan het meer van Viverone (Lago di Viverone). Het is een groot meer dicht tegen de rand van de morene. Het is er druk. We zijn er rond half een en de camping baas snapt gelukkig dat wij een plek met schaduw nodig hebben. We krijgen een plaats onder de kiwi struiken die nog aan de rand van de camping staan. Dat is voor ons Kiwi’s dan wel weer leuk. We proberen dat aan de camping baas uit te leggen, maar ik geloof niet dat hij het snapt.

Day 34 - 36: Châtillon - Settimo Vittone

(English further down)

Dag 34, 8 aug: 19.8km, 25 graden, licht bewolkt, prettige temperatuur.

Châtillon - Verrès.

We hadden vandaag niet zo’n lange dag, dus we waren niet zo vroeg op als anders. We konden ook pas vanaf 14 uur terecht in de volgende accommodatie. We besloten om, net als gisteren, te ontbijten in het café om de hoek. We hebben dat ontdekt als een prettige gewoonte. Je hebt een croissantje, in verschillende soorten, en een koffie, voor maar € 2.50. Ik had honger vandaag en nam nog een extra croissant, maar dat scheelt maar € 1.10-1.30.

En we doen dat dan met de locals. De Italianen zelf zitten er volop. En er wordt flink gekletst onder elkaar. Met de café baas, maar ook met andere gasten. Je ziet dat het veel gemeenschapszin kweekt. En je bent in 15-20 minuten klaar (als je wilt). Een mooie gewoonte.

We liepen vandaag verder langs de linker kant van de Aosta vallei. We liepen niet zo hoog als gisteren (niet hoger dan 650m), maar we gingen wel heel erg omhoog en omlaag. Het leek wel alsof we alleen maar omlaag gingen zodat we daarna weer naar boven konden gaan. We hebben dan ook over deze nog geen 20km 949m geklommen en 1121m afgedaald. Een netto afdaling van 172m. We beginnen er wel aan gewend te raken. En het geeft ons veel mooie uitzichten. We hadden ook een erg afwisselend traject vandaag, met veel kleine paadjes als verbinding tussen wegen en ook in de dorpjes zelf.

De foto hieronder geeft een aardig beeld van de vloer van het dal. De grote autoweg (tolweg) ligt centraal, geflankeerd door, ik neem aan de oude autoweg. Je ziet ook nog net de rivier (de Dora Baltea) aan de rechterkant. En verspreid ligger er kleinere en grotere plaatsen.

Iets over de helft kwamen we bij Montjovet. Genoemd naar de ‘berg’ Mont Jovis die hier zo ongeveer midden in het dal ligt. Samen met het feit dat het dal hier toch al nauw is, was dat daarmee natuurlijk een uitstekende plek om weer een fort te bouwen.

Dit fort staat op een plek die van oudsher als zeer strategisch is bekend. Het eerste document over het fort dateert van 1250. De toren werd gebruikt door de familie Montjovet om tol te heffen voor de doorgang (toen al een tolweg!). Het fort veranderde een aantal keren van eigenaar. Het werd uiteindelijk in 1661 verlaten en is een ruïne sinds het begin van de 18e eeuw.

Het begint overigens al echt te voelen alsof de bergen aan de zijkanten van het dal minder hoog worden. We gaan langzaam aan de Alpen uit.

We waren om ongeveer half 3 in Verrès. Omdat we nog redelijk vroeg waren, hebben we eerst maar een ijsje gegeten. Je bent tenslotte niet voor niets in Italië. We slapen vannacht in de jeugdherberg hier. Niet dat er veel jeugd te bekennen is. We hebben een eigen kamer, met gedeelde douche en toilet. Het is prima toeven hier. En er zijn nog een aantal andere pelgrims hier komen we achter.

We eten pizza in het restaurant vlakbij. Een heerlijke, relaxte dag: 20km is onderhand nog maar een kort stukje.

Dag 35, 9 aug: 20.0km, 26 degrees, sunny, warm

Verrès - Settimo Vittone

We kunnen om half 8 ontbijten. Ook vandaag hoeven we maar zo’n 20km, dus dat komt prima uit. Het is een uitgebreid ontbijt, met een croissant, koek, sinaasappelsap, thee of koffie en … fruit! Voor het eerst sinds we vertrokken in Vitry-le-François had ik weer een banaan. Elly at een appel. Het was erg lekker. We krijgen niet zo heel veel fruit. Als we het kopen moeten we het eigenlijk meteen opeten. Meenemen in de rugzak is moeilijk. Tenzij het hard fruit is blijft er weinig van over.

We liepen vandaag voor een flink deel door de vloer van het dal. De eerste kilometers nog wel over wat kleinere wegen, maar we liepen ook een stuk langs de secundaire hoofdweg (niet de tolweg) en dan merk je hoe enorm lawaaierig dat is met het verkeer. Dat zijn we niet meer gewend.

Vandaag zijn we over een paar bijzondere bruggen gekomen. Deze brug is van 1758. Als je goed kijkt kun je Elly nog net zien.

Wat verderop kwamen we bij het dorp Bard. Daar staat weer een fort op een heuvel midden in het dal.

Dit fort is nog relatief jong. Het is van 1830-1838. Blijkbaar was het toen nog mogelijk om vanuit zo’n fort oorlog te voeren. Daarvoor stond er op deze plek een fort uit de 10e eeuw. Hoe strategisch deze plek is blijkt wel uit het feit dat op 14 mei 1800, 400 soldaten een Frans leger van 40.000 man voor twee weken wisten te stoppen. Daarmee ruïneerden ze het plan van Napoleon Bonaparte om een verrassingsaanval te doen op de Po vallei en Turijn.

Hey huidige fort is sinds 1980 open voor bezichtiging.

We kamen hier ook twee pelgrims tegen uit Australië. Iets ouder dan wij schatten we. We hadden al wel van anderen over hen gehoord. Zij zijn in Lausanne begonnen en hopen eind september in Rome te zijn.

Na Bard kwamen we bij het dorp Donnas weer een origineel stuk Romeinse weg tegen. Maar dit was veel meer een weg dan de vorige van een paar weken geleden.

Je ziet de karrensporen er goed in staan. Er staat ook nog een stukje van een oude stadspoort. En de kolom links tegen de rots is een ‘mijlpaal’. De afstand die er op staat is XXXVI, 36 mijl, 54 km, wat de afstand is tot Aosta. Dit deel van de weg is hier door de Romeinen uit de rots uitgehouwen. https://www.italia.it/en/aosta-valley/things-to-do/roman-road-donnas-aosta.

Verder ging het naar Pont-Saint-Martin, met ook weer een hoop historie, maar het meest bijzondere toch wel de brug waar het stadje naar genoemd is. Deze Romeinse brug is van het jaar 25!

We slapen vanavond en morgen op een camping in Settimo Vittone. Morgen hebben we hier een rustdag. De eigenaresse is erg goed voor ons pelgrims. We mogengebruik maken van de elektriciteit en het koelkastje van een caravan tegenover onze tent. Deze wordt normaal verhuurd, maar hij staat leeg nu.

Als ik later op de Google maps zoek en ‘De Alpen’ opzoek, blijkt dat we nog 3 km van de grens van de Alpen afzitten. We zijn intussen al wel de vallei van Aosta uit officieel en in Piemonte aangekomen.

Dag 36, 10 aug: rustdag, 27 graden, zonnig

Settimo Vittone

We gaan ‘s ochtends boodschappen doen in het dorp Quincinetto aan de overkant van de rivier. De winkel daar staat naast de kerk. Het huidige gebouw is van 1770, dus nog niet zo heel erg oud. Het kerkgebouw dat ervoor stond was zo vervallen dat het is afgebroken. We lopen naar binnen en zijn erg verbaasd over wat we zien. De hele kerk is van binnen beschilderd. Het is zeer bijzonder. Dit is een deel van het plafond.

We besluiten te gaan lunchen in een restaurant om de hoek. Vanavond eten we dan iets simpels.

/ English /

Day 34, 8 Aug: 19.8km, 25 degrees, slightly cloudy, pleasant temperature.

Châtillon - Verrès.

We did not have such a long day today, so we were not up as early as usual. We also couldn't get into the next accommodation until 2pm. We decided, like yesterday, to have breakfast at the café around the corner. We discovered that to be a pleasant habit. You have a croissant, in different varieties, and a coffee, for just €2.50. I was hungry today and took an extra croissant, but that only adds €1.10-1.30.

And we are joining the locals. The Italians themselves are sitting here in abundance. And there is a lot of chatting among themselves. With the café boss, but also with other guests. You see it generates a lot of community spirit. And you're done in 15-20 minutes (if you want). A nice habit.

Today we walked further along the left side of the Aosta valley. We didn't walk as high as yesterday (no higher than 650m), but we did go up and down a lot. It seemed like we were only going down so we could then go back up. So over today’s less than 20km, we climbed 949m and descended 1121m. A net descent of 172m. We are starting to get used to it. And it gives us lots of great views. We also had a very varied route today, with many small paths connecting roads and also in the villages themselves.

The photo below gives a nice picture of the valley floor. The big motorway (toll road) is in the centre, flanked by, I assume, the old motorway. You can also just see the river (the Dora Baltea) on the right. And scattered around there are smaller and larger towns.

A little over halfway, we came to Montjovet. Named after the 'mountain' Mont Jovis that lies pretty much in the middle of the valley here. Together with the fact that the valley is narrow here anyway, this of course made it an excellent place to build another fort.

This fort stands on a site traditionally known as very strategic. The first document about the fort dates from 1250. The tower was used by the Montjovet family to collect tolls for the passage (even then a toll road!). The fort changed hands a number of times. It was finally abandoned in 1661 and has been a ruin since the early 18th century.

As an aside, it is already starting to feel like the mountains on the sides of the valley are getting lower. We are slowly moving out of the Alps.

We reached Verrès at about 2.30pm. Since we were still fairly early, we had an ice cream first. After all, you're in Italy for a reason. Tonight we sleep in the youth hostel here. Not that there is much youth to be seen. We have our own room, with a shared shower and toilet. It's a nice place to stay. And there are several other pilgrims here, we find out.

We eat pizza in the restaurant nearby. Overall a lovely, relaxing day: 20km is only a short distance by now.

Day 35, 9 Aug: 20.0km, 26 degrees, sunny, warm

Verrès - Settimo Vittone

We can have breakfast at half past seven. Again, we only have to do about 20km today, so that's fine. It's a great breakfast, with a croissant, cake, orange juice, tea or coffee and ... fruit! For the first time since we left in Vitry-le-François, I had a banana again. Elly ate an apple. It was very tasty. We don't get that much fruit. When we buy it, we actually have to eat it right away. Taking it with us in the backpack is difficult. Unless it is hard fruit there would be little left of it at the end of the day.

We walked quite a bit today through the valley floor. The first few kilometres on some smaller roads, but we also walked along the secondary main road (not the toll road) for quite a while and then you notice how noisy that is with the traffic. We're not used to that anymore.

Today we crossed a couple of unusual bridges. This bridge is from 1758. If you look closely, you can just see Elly.

A little further on, we came to the village of Bard. There, another fortress stands on a hill in the middle of the valley.

This fort is still relatively young. It is from 1830-1838. Apparently, back then it was still possible to wage war from such a fort. Before that, there was a fort from the 10th century on this spot. How strategic this place is is shown by the fact that on 14 May 1800, 400 soldiers managed to stop a French army of 40,000 men for a fortnight. In doing so, they ruined Napoleon Bonaparte's plan to launch a surprise attack on the Po Valley and Turin.

The current fortress has been open for viewing since 1980.

We also met two pilgrims from Australia here. A little older than us we estimated. We had heard about them from others, though. They started in Lausanne and hope to be in Rome by the end of September.

After Bard, we came across another original stretch of Roman road near the village of Donnas. But this was much more of a road than the previous one from a few weeks ago.

You can clearly see the cart tracks in it. There is also a piece of an old city gate. And the column on the left against the rock is a 'milestone'. The distance written on it is XXXVI, 36 miles, 54 km, which is the distance to Aosta. This part of the road was carved out of the rock here by the Romans. (https://www.italia.it/en/aosta-valley/things-to-do/roman-road-donnas-aosta).

Onwards it went to Pont-Saint-Martin, again with a lot of history, but the most special bit surely is the bridge the town is named after. This Roman bridge is from the year 25!

We will sleep tonight and tomorrow at a campsite in Settimo Vittone.

Tomorrow we will have a rest day here. The owner is very good to us pilgrims. We are allowed to use the electricity and fridge of a caravan opposite our tent. This is normally rented out, but it is empty now.

When I later search on Google maps and look up 'The Alps', it turns out we are still 3 km from the border of the Alps. By now, though, we have officially left the valley of Aosta and arrived in Piedmont.

Day 36, 10 Aug: rest day, 27 degrees, sunny

Settimo Vittone

We go shopping in the morning in the village of Quincinetto across the river. The shop there is next to the church. The current building is from 1770, so not very old. The church building that stood before it was so dilapidated that it was demolished. We step inside and are very surprised at what we see. The whole church is painted inside. It is very special. This is part of the ceiling.

We decide to have lunch at a restaurant around the corner. Tonight, then, we willeat something simple.