(Nederlands verder naar beneden)

First of all I would like to thank all of you who leave a comment. We enjoy reading them.

There are also a few people who have asked how my ankle is doing. Most of you will know I broke my leg in January. The fracture in the bone was caused by a strong twist of the ankle. This also caused the whole ankle joint to be stretched and to help heal that two screws were inserted in the joint. The fracture higher up would heal on its own. The screws came out a few weeks before we left for Europe. But of course it was uncertain how the walking would go.

I can tell you it goes very well. I have no pain or swelling in my ankle at all. And I am obviously very happy about that and also thankful for the good care I received in the hospital and the after care.

Dag 20, 25 jul: 31.2kms, 18 degrees, cooler weather, some rain.

Mouthier-Haute-Pierre - Pontarlier

Today was a special day, in multiple ways. We had thought this was going to be a day of 26.5kms, but when we looked up the detail the evening before, we found that because of a safety issue on the official track, there was a deviation. Details were not described, so we did not know where it would go or if it was longer. As you can see, this deviation added almost 5kms to our day, making it the longest one so far. But also, instead of going through the valley of the river Loue, it went up the mountains and because of that we also climbed 1,375m (including all ups and downs) instead of 1,019 in our guidebook.

That made it an really big day and surprisingly enough we managed well. It may well be because the first half of the day was so impressive.

The deviation started after about 2kms into our walk. And it started climbing straight away. It wasn’t very well signposted and because we did not have this in our guidebook or in the app on our phone, we ask a few of the locals where to go. The last one pointed us onto a small forest track and after a few hints of taking a left, right etc somewhere, we were on our way. No track markers in sight. We followed where we were on Google maps and new roughly which direction we wanted to go. This went on for a while, and still no sign of the official de deviation anywhere. We felt we would be better off going for the nearest road and then just follow the road in the right direction. And then, a miracle. Just before we got to the road, we found the deviation again. We decided to follow it again, and from that point on it was well marked.

The track so far had been beautiful in the forest. Like we were in our local mountain range in NZ.

After a while we came to a very special viewpoint (Renédale). This photo make give you an idea, but it does not do it justice. The viewpoint is at 738m high. And you look down into the valley of the Loue river. The Jura mountains are very beautiful.

The deviation ended close to a famous spot, the source of the Loue.

An enormous amount of water comes out of the rocks. I have not been able to find out how many m3 per second, but it is a lot. And apparently it really comes out of the rocks below just at this point. There also was a restaurant there, so we had a nice coffee with apple pie.

From there we had a more normal walk to Pontarlier. We had rain on the way, but luckily this had stopped by the time we had to put up the tent. We went out for dinner. After all that effort we didn’t feel like cooking anymore.

Because we had such a long day, and with all the climbing, we did a large number of steps today:

Elly: 51,971 steps

Gerard: 51,236 steps

Day 21, 26 Jul: 24.2 kms, 18 degrees, fairly cold and rainy in the morning.

We woke up with rain. It has been raining on and off the last few days, mostly from thunderstorms. But today it was just rain. We had planned for a short day, 18kms, and ordered bread at the campground which would come at 8am.

We looked at a few weather forecasts and they said the rain would stop at 9am. We decided to wait it out, have a leisurely breakfast and then pack up the tent when it was dry. And so we did.

We had been reading about a change in the route in this area, but again no idea where exactly it would go and what the distance would then be. It looked like we had the new route in our phone app. That turned out not to be the case. It deviated quite a lot again and made it substantially longer. If we had followed the whole new route it would have been a day of 27km instead of 18.

We did follow the official new route for the first half. The bonus of that was that we were treated to some amazing forest and views again.

In this photo you can see the village of La-Cluse-et-Mijoux in the valley, with the Fort de Joux on the right. This fort is from the 10th century. If you look carefully you can see another fort on the hill on the right, the Fort de Mahler. That is from the 19th century.

We continued on for a while and had more very nice views. Our highest point for the day, and for the Via Francigena so far, was a viewpoint at 1,175m.

For the second half of the day we decided not to follow the new route anymore. But take the direct route instead. That saved us 2.5kms.

We are at the campground again. But it is a cold evening. I think I will finish adding in the photos inside the sleeping bag.

It is our last night in France. Switzerland tomorrow.

/ Nederlands /

Allereerst wil ik iedereen bedanken die een reactie achterlaat. We vinden het leuk om ze te lezen.

Er zijn ook een paar mensen die hebben gevraagd hoe het met mijn enkel gaat. De meesten van jullie weten dat ik in januari mijn been heb gebroken. De breuk in het bot werd veroorzaakt door een sterke verdraaiing van de enkel. Hierdoor werd ook het hele enkelgewricht uitgerekt en om de enkel te helpen genezen werden er twee schroeven in het gewricht gezet. De breuk hogerop zou vanzelf genezen. De schroeven zijn er weer uitgehaald een paar weken voordat we naar Nederland kwamen. Maar het was natuurlijk onzeker hoe het lopen zou gaan.

Ik kan je vertellen dat het heel goed gaat. Ik heb helemaal geen pijn of zwelling in mijn enkel. En daar ben ik natuurlijk heel blij mee en ook dankbaar voor de goede zorg die ik in het ziekenhuis en daarna heb gekregen.

Dag 20, 25 juli: 31,2 km, 18 graden, koeler weer, wat regen.

Mouthier-Haute-Pierre - Pontarlier

Vandaag was een speciale dag, in meerdere opzichten. We hadden gedacht dat dit een dag van 26,5 km zou worden, maar toen we de avond ervoor de details opzochten, bleek dat er vanwege een veiligheidsprobleem op het officiële pad een omleiding was. De details waren niet beschreven, dus we wisten niet waar het heen zou gaan en of het langer was. Zoals je kunt zien aan het echte aantal kilometers voor vandaag, voegde deze omleiding bijna 5 km toe aan onze dag, waardoor het de langste tot nu toe was. Maar ook, in plaats van door de vallei van de rivier de Loue, ging het pad nu de bergen in en daardoor klommen we ook 1.375m (inclusief alle stijgingen en dalingen) in plaats van de 1.019 in onze reisgids.

Dat maakte het echt een pittige dag en verrassend genoeg lukte het ons goed. Dat komt misschien omdat de eerste helft van de dag zo indrukwekkend was. Hierdoor waren we positief afgeleid.

De omleiding begon na ongeveer 2 kilometer van onze wandeling. En het begon meteen te klimmen. Het was niet erg goed aangegeven en omdat we de details niet in onze reisgids of in de app op onze telefoon hadden staan, vroegen we een paar locals waar we heen moesten. De laatste wees ons op een klein bospad en na een paar aanwijzingen om ergens linksaf, rechtsaf etc. te gaan, waren we op weg. Geen markering te zien. We volgden waar we waren op Google maps en wisten ongeveer welke richting we op wilden. Dit ging een tijdje zo door en nog steeds was de officiële omleiding nergens te zien. We hadden het gevoel dat we beter naar de dichtstbijzijnde weg konden gaan en dan gewoon de weg in de goede richting volgen. En toen, een wonder. Vlak voordat we bij de weg kwamen, vonden we de omleiding weer. We besloten hem weer te volgen en vanaf dat punt was hij goed gemarkeerd.

Het pad tot nu toe was prachtig geweest in het bos. Alsof we in de bergen in NZ waren.

Na een tijdje kwamen we bij een heel bijzonder uitzichtpunt (Renédale). Deze foto geeft je een idee, maar doet het geen recht. Het uitzichtpunt ligt op 738m hoogte. En je kijkt naar beneden in de vallei van de rivier de Loue. Het Juragebergte is erg mooi.

De omleiding eindigde vlakbij een beroemde plek, de bron van de Loue.

Er komt een enorme hoeveelheid water uit de rotsen. Ik heb niet kunnen achterhalen hoeveel m3 per seconde, maar het is veel. En blijkbaar komt het precies op dit punt echt uit de rotsen eronder. Er was daar ook een restaurant, dus we hebben een lekkere koffie gedronkenmet appeltaart.

Vanaf daar hadden we een meer normale wandeling naar Pontarlier. Onderweg hadden we regen, maar gelukkig was dat opgehouden tegen de tijd dat we de tent moesten opzetten. We zijn uit gaan eten. Na al die moeite hadden we geen zin meer om te koken.

Omdat we zo'n lange dag hadden, en met al het klimmen, waarbij we kleinere stappen nemen, hebben we vandaag een groot aantal stappen gedaan:

Elly: 51.971 stappen

Gerard: 51.236 stappen

Dag 21, 26 jul: 24,2 km, 18 graden, vrij koud en regenachtig in de ochtend.

We werden wakker met regen. Het heeft de afgelopen dagen af en toe geregend, meestal met onweer. Maar vandaag was het alleen maar regen. We hadden een korte dag gepland, 18 kilometer, en brood besteld op de camping dat om 8 uur 's ochtends zou komen.

We keken naar wat weerberichten en vonden er een paar die zeiden dat de regen om 9 uur zou stoppen. We besloten het af te wachten, rustig te ontbijten en de tent in te pakken als het droog was. En dat deden we.

We hadden gelezen over een verandering in de route in dit gebied, maar opnieuw geen idee waar die precies heen zou gaan en wat de afstand zou zijn. Het leek erop dat we de nieuwe route in onze telefoon-app hadden staan. Dat bleek niet het geval. Het week weer behoorlijk af en maakte het aanzienlijk langer. Als we de hele nieuwe route hadden gevolgd zou het een dag van 27 km zijn geweest in plaats van 18 km.

Voor het eerste deel hebben we wel de officiële nieuwe route gevolgd. De bonus daarvan was dat we weer werden getrakteerd op prachtige bossen en uitzichten.

Op deze foto zie je het dorp La-Cluse-et-Mijoux in de vallei, met rechts het Fort de Joux. Dit fort dateert uit de 10e eeuw. Als je goed kijkt zie je rechts op de heuvel nog een fort, het Fort de Mahler. Dat is uit de 19e eeuw.

We liepennog een tijdje door en hadden nog meer mooie uitzichten. Ons hoogste punt voor vandaag, en voor de Via Francigena tot nu toe, was een uitzichtpunt op 1.175m.

Voor de tweede helft van de dag besloten we niet meer de nieuwe route te volgen. In plaats daarvan namen we de directe route. Dat scheelde 2,5 km.

We zijn weer op de camping. Maar het is een koude avond. Ik denk dat ik de foto's in de slaapzak nog ga toevoegen.

Het is onze laatste nacht in Frankrijk. Morgen Zwitserland.