(English further down)

Dag 43, 17 aug: 19.4km, 30 graden, ‘s ochtends licht bewolkt, daarna zon, heet, wat meer schaduw

Mortara - Garlasco

Het onweerde flink gedurende de nacht. Met veel bliksem en wind. En ook een behoorlijke hoeveelheid regen. We waren alle 4 om kwart over 6 op, want we hadden met onze gastvrouw afgesproken dat we om 7 uur zouden ontbijten. Wij pakken dan graag alles van tevoren in, zodat we meteen weg kunnen.

Tijdens en na het ontbijt kletsten we nog wat met de man uit Malta. Het is leuk om ervaringen uit te wisselen, vooral omdat we in de tegenovergestelde richting lopen, zodat we elkaar ook wat tips kunnen geven.

Daardoor waren we toch pas om 7:45 uur weg. Maar met de redelijk korte afstand van vandaag was dat niet zo erg. Na afscheid te hebben genomen van onze gastvrouw waren we op pad. Het pad was redelijk afwisselend. We lopen min of meer parallel aan de autoweg tussen ons begin en eindpunt, maar wij slingeren wat meer. We hebben al wel vaker elkaar kruisende irrigatiekanalen gezien, maar dit is wel een mooi voorbeeld.

Na een kleine 6 km komen we in het eerste dorpje, waar het café helaas gesloten is. Dan maar door naar het volgende dorp, Tromello. Dat is wel pas op ongeveer 13km. We besluiten het toch te doen. Even doorzetten. Het is toch wel erg lekker om te rusten met een kopje koffie en in de schaduw.

Ongeveer een km of twee voor Tromello houden ineens de rijstvelden op! En we hadden onderweg al het gevoel dat we het einde beginnen te naderen. We krijgen meer maisvelden, maar vooral ook meer bomen. Zelfs kleine bosjes waar we doorheen lopen. En we zagen zowaar in de verte door de heiige lucht wat vaag bergen liggen.

We lopen Tromello binnen en komen in het centrum van het dorp in de buurt van het café (en de kerk natuurlijk). Als we de straat willen oversteken over het zebrapad en uitkijken links en rechts of er verkeer aankomt (je bent toch in Italië, en ze stoppen hier niet altijd), springt er een oudere man het zebrapad op om het verkeer te stoppen en ons pelgrims voorrang te geven. Als we zijn overgestoken, haalt hij ons zijn kleine kantoortje binnen, we denken een soort toeristen informatie, en vraagt ons of we een stempel willen voor onze stempelkaart. Dat doen we, toch leuk. We krijgen ook meteen een officieel certificaat mee dat we in Tromello zijn geweest.

Het café is naast de deur, maar erg druk. Alle tafeltjes buiten zijn bezet. Terwijl wij naar binnen gaan om koffie te bestellen lijkt het alsof hij voor ons een tafel probeert vrij te maken door wat anderen op te laten schuiven. Wij komen echter binnen twee Australische pelgrims tegen die we gisteren ook al gezien hadden en blijven daar even staan kletsen. Zij lopen net weer verder en we nemen hun tafel over. Ieder twee koffies later pakken we onze rugzak weer op om te vertrekken. We horen de man van het begin nog tegen anderen zeggen dat wij helemaal uit Nieuw-Zeeland komen. Met een ‘Buon camino’ (goede wandeling) van het halve terras gaan we verder. Nog maar 5,5km naar onze bestemming. Toch een bijzondere ervaring om als pelgrims zo vriendelijk onthaald te worden.

In deze laatste 5,5 km komen we nog wel wat rijstvelden tegen, maar er is ook veel om ons heen geen rijstveld meer. Zou het dan bijna afgelopen zijn? We lopen nu al 5 dagen tussen de rijstvelden.

We slapen vanavond in het pelgrimshuis in Garlasco. Dat is een heel gewoon twee slaapkamer appartement in een 3-verdiepingen gebouw midden in het centrum. Een erg mooi appartement. Met badkamer, eet/zitkamer en keuken (zonder kookplaat). Er moeten wel nog twee andere pelgrims bijkomen vandaag, voor de tweede slaapkamer. Er is ook een wasmachine en we doen de was. We waren al om 12:15 uur binnen, dus er is tijd zat om het te laten drogen. En dan is alles weer lekker schoon.

Om ongeveer 19 uur komt de andere twee pelgrims binnen. Zij hebben er 30km op zitten. Een van de twee is een francaise die we al eens eerder gezien hebben. Na even kort bijkletsen gaan wij naar het restaurant, waar we een heerlijk pelgrimsmenu eten voor €20 ieder. Als voorgerecht de speciale Gnocco Fritto, een soort gefrituurd brood met ham e.d.

Als eerste hoofdgerecht (de primo) risotto van een locale rijst met een scheut rode wijn bereid. Als tweede hoofdgerecht (de secondo), een klein beetje eend met wat sla. Perfect!

Dag 44, 18 aug: 24.8 km, 31 graden, zonnig, wat meer schaduw, heet

Garlasco - Pavia

Na een zeer warme nacht, waarin Elly niet veel heeft kunnen slapen, staan we om 5:45 uur op. We pakken alles in en eten ons ontbijt in het café om de hoek dat gelukkig al open is. We zijn net na half 7 onderweg. En komen al gauw weer tussen de rijstvelden terecht! Toch nog niet afgelopen dus.

Na 6,5 km komen we bij ons eerste dorp, Gropello Cairoli. Voordat we daar zijn, komen we langs een mooi voorbeeld van wat we al een paar keer eerder hebben gezien in deze regio: een begraafplaats met een enorm aantal mausolea als omranding. Al deze mausolea zijn familiegraven.

We drinken een koffie hier, want je weet nooit wanneer er weer iets open is en lopen verder. Bij 11 km komen we bij het dorp Villanova d’Ardenghi. Het is heel vreemd, dit dorp ligt op een 20m hoge heuvel, midden in de Po-vlakte. Overal eromheen is het super vlak. We lopen door het dorp, omhoog, en daarna langzaam weer naar beneden, het dorp uit. Waar deze eenzame heuvel vandaan komt, weet ik niet. Daarna weer rijstvelden, maar bij 16 km komen we bij het Park bij de Ticino rivier. En daar zien we ook ons laatste rijstveld van vandaag.

De laatste 8 km, afgezien van de km door Pavia zelf, lopen we langs de rivier, in een bosachtig gebied. Daardoor hebben we regelmatig schaduw. Wat lekker is. En het is ook fijn weer is wat anders te zien dan rijstvelden.

Er is nog een restaurant langs de rivier waar we stoppen voor een verkoelende ijsthee.

Nog een klein stukje en we lopen over de beroemde overdekte brug van Pavia de stad binnen.

Deze brug staat op de plek van een oude Romeinse brug. Het was in die tijd al een belangrijke brug, omdat ze op de weg lag van Milaan naar Genua.

De Romeinse brug was op een gegeven moment zover afgetakeld, dat deze in 1354 vervangen is door een brug die erg op de huidige lijkt. Helaas is deze in de tweede Wereldoorlog dusdanig beschadigd dat afbreken en opnieuw bouwen de betere optie was. Ze is in de zelfde stijl weer opgebouwd en was in 1951 klaar.

De camping ligt 3 km vanaf het centrum van Pavia, terug aan de andere kant van de rivier. We nemen de bus. Vooral Elly is blij dat we er zijn, na de bijna slapeloze nacht. We hopen dat we in de tent wat beter slapen vannacht. We hebben in ieder geval een plekje met veel schaduw. En zowaar stond er ook een klein tafeltje met twee stoelen. Dat is natuurlijk erg fijn. We hebben hier morgen een rustdag.

Dag 45, 19 aug: rustdag, 34 graden, heet, bijna geen wind.

We slapen allebei goed. In de tent is het duidelijk minder warm ‘s nachts.

We gaan rond half 9 met de bus naar de stad om daar rond te kijken.

We beginnen met het Visconti kasteel. Het is gebouwd tassen 1360 en 1365, in opdracht van Galeazzo II Visconti, Lord van Milaan. Het is een enorm groot kasteel, 142m in het vierkant, en daardoor moeilijk op de foto te krijgen. Hier is een poging.

Het kasteel was oorspronkelijk een vierkant gebouw, met 4 vleugels en een binnenplaats, maar in een oorlog met de Fransen in 1527, werd de noordelijke vleugel en de twee torens aan beide kanten vernield. Daarom is er nog maar een u-vorm over en twee torens. De foto is de voorkant. De beide zijkanten zijn net zo groot. Het is nu in gebruik als museum.

Daarna gaan we naar de Basilica di San Pietro in Ciel d’Oro (Heilige Peter in Gouden Hemel), een vroegere kathedraal.

Er was al een San Pietro kerk in Pavia in 604, maar de huidige kerk is officieel in gebruik genomen in 1132. Het is een bijzondere kerk, omdat het de rustplaats is van de stoffelijke resten van de Heilige Augustinus van Hippo, een zeer invloedrijke christelijke theoloog en bisschop, die leefde van 354-430. Hij werd begraven in Hippo, maar zijn lichaam was later verplaatst naar Sardinië. Maar in verband met bedreiging door de Saracenen, werden de resten in 720 verplaatst naar de San Pietro in Pavia. Waar ze nog steeds zijn, in een prachtig graf achter het altaar. Dit graf is van de 14e eeuw.

Verder hebben we nog de kathedraal en de universiteit bezichtigd. Met de bouw van de kathedraal is in de 15e eeuw begonnen, maar door allerlei vertragingen werd er in 1930 nog steeds gewerkt aan het afmaken van het oorspronkelijke plan. En een deel van die plannen zijn nog steeds niet compleet. De crypt onder het altaar is nog uit de 11e eeuw, en was onderdeel van een van de twee kathedralen die daarvoor stonden op de plek waar de huidige is gebouwd.

Terwijl wij er kwamen was er een begrafenis in volle gang en we zijn dus niet gebleven om rond te kijken.

Naast de kathedraal stond voorheen een toren, de “Civic Tower”, maar deze is in 1989 ingestort. Het was een vierkante toren van 72m hoog. Door het instorten zijn er 4 mensen omgekomen. Er zijn wat resten blijven staan.

Zie ook https://en.m.wikipedia.org/wiki/Civic_Tower_(Pavia). Deze beschrijving heeft ook een goede foto van de kathedraal.

De universiteit van Pavia bestond al in 1361 en is daarmee een van de oudste universiteiten in de wereld. In de gebouwen die wij zagen zijn de diensten gevestigd.

De gebouwen van de scholen en faculteiten liggen wat verspreid door de stad. De paar die we gezien hebben waren ook in oude, statige, gebouwen gevestigd.

Pavia had in de middeleeuwen de bijnaam van de stad van 100 torens. Rijke families in de stad bouwden een toren als status symbool. Zo van wie heeft de hoogste en mooiste toren. Het schijnt dat er nog zo’n 60 min of meer over zijn, alhoewel wel vaak nu als onderdeel van een gebouw. Wij zagen de volgende 3 torens op het universiteitsterrein.

Een beetje tot onze verbazing hebben we in deze stad in de Po vlakte een goede bergsport winkel gevonden en heb ik nu ook nieuwe schoenen. Ze zijn van hetzelfde merk (Scarpa) als ik al had. We zullen maandag merken hoe lekker ze lopen.

/ English /

Day 43, 17 Aug: 19.4km, 30 degrees, slightly cloudy in the morning, then sun, hot, some more shade

Mortara - Garlasco

It thundered heavily during the night. With lots of lightning and wind. And also a fair amount of rain. All four of us were up at a 6:15am, because we had agreed with our hostess that we would have breakfast at 7. We like to pack everything in advance so we can leave right away.

During and after breakfast, we chatted some more with the man from Malta. It's nice to exchange experiences, especially since we walk in the opposite direction, so we can also give each other some tips.

As a result, we were not off until 7:45 am anyway. But with today's fairly short distance, that wasn't too bad. After saying goodbye to our hostess, we were on our way. The path was fairly varied. We walked more or less parallel to the motorway between our starting and finishing points, but we meandered a bit more.

We have seen intersecting irrigation canals before, but this is a nice example.

After about 6 km we reach the first village, where the café is unfortunately closed. So on to the next village, Tromello. That's about 13km away, though. We decide to do it anyway. Let's press on. It's really nice to rest with a cup of coffee and in the shade.

About two kilometres before Tromello, the rice fields suddenly stop! And we already felt on the way that we were starting to approach the end. We get more maize fields, but more importantly, more trees. Even small clusters of trees we were walking through. And we could even see some vague mountains in the distance through the hazy sky.

We walk into Tromello and enter the centre of the village near the café (and the church, of course). When we want to cross the street over the zebra crossing and look out left and right to see if traffic is coming (you are in Italy after all, and they don't always stop here), an elderly man jumps onto the zebra crossing to stop the traffic and give us pilgrims the right of way. When we have crossed, he pulls us into his little office, we think some kind of tourist information office, and asks us if we want a stamp for our credentials. We do, still nice. We also immediately get an official certificate that we have been in Tromello.

The café is next door, but very busy. All the tables outside are occupied. As we go in to order coffee, it looks like he is trying to free up a table for us by getting some others to move on. However, we run into two Australian pilgrims inside, whom we had also seen yesterday, and stay there to chat for a while. They are just moving on and we take over their table. Each two coffees later, we pack our rucksacks again to leave. We hear the man from the beginning telling others that we are from New Zealand. With a 'Buon camino' (have a nice walk) from half the people sitting outside, we move on. Only 5.5km left to our destination. Still a special experience to receive such a friendly welcome as pilgrims.

In these last 5.5km, we still encounter some rice fields, but there is also much around us not a rice field anymore. Would it be almost over then? We have been walking among the rice fields for 5 days now.

Tonight we sleep in the pilgrim's house in Garlasco. That's a very standard two-bedroom flat in a 3-storey building right in the centre. A very nice flat. With bathroom, dining/sitting room and kitchen (without cooker). Two other pilgrims will join us today, for the second bedroom. There is also a washing machine and we do our laundry. We were in by 12:15pm, so there's plenty of time to let it dry. And then everything is nice and clean again.

At about 7pm, the other two pilgrims arrive. They walked 30km today. One of the two is a Frenchwoman we've seen before. After a brief chat with them, we go to the restaurant, where we eat a delicious pilgrim's menu for €20 each. As a starter the special Gnocco Fritto, a kind of fried bread with ham and other condiments.

As the first main course (the primo) risotto of a local rice prepared with a splash of red wine. As the second main course (the secondo), a little bit of duck with some lettuce. Perfect!

Day 44, 18 Aug: 24.8 km, 31 degrees, sunny, some more shade, hot

Garlasco - Pavia

After a very hot night, during which Elly didn't get much sleep, we get up at 5:45 am. We pack up everything and eat our breakfast at the café around the corner, which fortunately is already open. We hit the road just after 6:30. And soon find ourselves among the rice fields again! So it's not over after all.

After 6.5 km, we reach our first village, Gropello Cairoli. Before we get there, we pass a fine example of what we have seen a few times before in this region: a cemetery with a huge number of mausoleums as its sides. All these mausoleums are family graves.

We have a coffee at the village, as you never know when something will be open again, and walk on. At 11 km, we reach the village of Villanova d'Ardenghi. It is rather strange, this village is on a 20m high hill in the middle of the Po plain. All around it is super flat. We walk through the village, up, and then slowly down again, out of the village. Where this lonely hill comes from, I don't know. Then rice fields again, but at 16 km we reach the Park by the Ticino River. And there we also see our last rice field of today.

The last 8 km, apart from the km through Pavia itself, we walk along the river, in a wooded area. As a result, we have regular shade. Which is nice. And it's also nice to see something other than rice fields again.

There is another restaurant along the river where we stop for a cooling iced tea.

Another short stretch and we walk across Pavia's famous covered bridge into town.

This bridge stands on the site of an ancient Roman bridge. It was already an important bridge at the time, being on the road from Milan to Genoa.

At one point, the Roman bridge had deteriorated to the point where it was replaced by a bridge very similar to the current one in 1354. Unfortunately, that was damaged so badly in World War II that demolishing it and rebuilding it was the better option. It was rebuilt in the same style and was completed in 1951.

The campground is 3 km from the centre of Pavia, back on the other side of the river. We take the bus. Elly in particular is glad we are there, after the almost sleepless night. We hope we sleep a bit better in the tent tonight. At least we have a spot with lots of shade. And there is actually a small table with two chairs. That's very nice, of course. We have a rest day here tomorrow.

Day 45, 19 Aug: rest day, 34 degrees, hot, almost no wind.

We both sleep well. In the tent, it is certainly less warm during the night.

We take the bus to the city around 8:30am to look around.

We start with the Visconti castle. It was built between 1360 and 1365, commissioned by Galeazzo II Visconti, Lord of Milan. It is a huge castle, 142m square, and therefore difficult to get a picture of. Here is an attempt.

The castle was originally a square building, with four wings and a courtyard, but in a war with the French in 1527, the north wing and the two towers on either side were destroyed. Therefore, only a u-shape and two towers remain. The picture is the front. Both sides are the same size. It is now in use as a museum.

Then we go to the Basilica di San Pietro in Ciel d'Oro (Saint Peter in Golden Heaven), a former cathedral.

There was already a San Pietro church in Pavia in 604, but the current church was officially inaugurated in 1132. It is a special church because it is the resting place of the mortal remains of St Augustine of Hippo, a highly influential Christian theologian and bishop, who lived from 354-430. He was buried in Hippo, but his body was later moved to Sardinia. But because of threats from the Saracens, the remains were moved to San Pietro in Pavia in 720. Where they still are, in a beautiful tomb behind the altar. This tomb is from the 14th century.

We also visited the cathedral and the university. Construction of the cathedral began in the 15th century, but due to all sorts of delays, work was still going on in 1930 to finish the original plan. And some of those plans are still incomplete. The crypt under the altar is still from the 11th century, and was part of one of the two cathedrals that stood on the site where this one is now built.

As we visited, a funeral was in progress, so we did not look around inside.

Next to the cathedral used to be a tower called the "Civic Tower", but it collapsed in 1989. It was a square tower, 72m high. The collapse killed four people. Some part of the walls were left behind.

See also https://en.m.wikipedia.org/wiki/Civic_Tower_(Pavia). This description also has a good photo of the cathedral.

The University of Pavia existed as early as 1361, making it one of the oldest universities in the world. The buildings we looked at housed the university services.

The buildings of the schools and faculties are somewhat scattered throughout the city. The few we saw were also located in old, stately, buildings.

Pavia was nicknamed the city of 100 towers in the Middle Ages. Wealthy families in the city built a tower as a status symbol. Like who has the tallest, most beautiful tower. It seems some 60 more or less remain, though often now as part of a building. We saw the following 3 towers on the university grounds.

Somewhat to our surprise, we found a good mountaineering shop in this town in the Po plain and I now also have new shoes. They are of the same brand (Scarpa) as I already had. We'll see on Monday how well I walk on them.